บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๙๗.
เทวราชานํ อุปาทาย โยโกจิ อมนุสฺสชาติโย สพฺโพว อิมสฺมึ อตฺเถ ติรจฺฉานคโตติ เวทิตพฺโพ ฯ โส เนว อุปสมฺปาเทตพฺโพ น ปพฺพาเชตพฺโพ อุปสมฺปนฺโนปิ นาเสตพฺโพติ ฯ ติรจฺฉานคตวตฺถุกถา นิฏฺฐิตา ฯ {๑๑๒} มาตุฆาตกาทิวตฺถูสุ นิกฺขนฺตึ กเรยฺยนฺติ นิกฺขมนํ นิคฺคมนํ อปวาหนํ กเรยฺยนฺติ อตฺโถ ฯ มาตุฆาตโก ภิกฺขเวติ เอตฺถ เยน มนุสฺสิตฺถีภูตา ชนิกา มาตา สยมฺปิ มนุสฺสชาติเกเนว สตา สญฺจิจฺจ ชีวิตา โวโรปิตา อยํ อานนฺตริเยน มาตุฆาตกกมฺเมน มาตุฆาตโก ฯ เอตสฺส ปพฺพชฺชา จ อุปสมฺปทา จ ปฏิกฺขิตฺตา ฯ เยน ปน มนุสฺสิตฺถีภูตาปิ อชนิกา โปสาวนิกามาตา วา มหามาตา วา จูฬมาตา วา ชนิกาปิ วา นมนุสฺสิตฺถีภูตา มาตา ฆาติตา ตสฺส ปพฺพชฺชา น วาริตา น จ อานนฺตริโย โหติ ฯ เยน สยํ ติรจฺฉานภูเตน มนุสฺสิตฺถีภูตา มาตา ฆาติตา โสปิ อานนฺตริโย น โหติ ฯ ติรจฺฉานคตตฺตา ปนสฺส ปพฺพชฺชา ปฏิกฺขิตฺตา ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ปิตุฆาตเกปิ เอเสว นโย ฯ สเจปิ หิ เวสิยาปุตฺโต โหติ อยํ เม ปิตาติ น ชานาติ ยสฺส สมฺภเวน นิพฺพตฺโต โส จ อเนน ฆาติโต ปิตุฆาตโก- เตฺวว สงฺขํ คจฺฉติ อานนฺตริยญฺจ ผุสติ ฯ {๑๑๔} อรหนฺตฆาตโกปิ มนุสฺสอรหนฺตวเสเนว เวทิตพฺโพ ฯ มนุสฺสชาติยํ หิ อนฺตมโส อปพฺพชิตมฺปิ ขีณาสวํ ทารกํ วา ทาริกํ วา สญฺจิจฺจ ชีวิตา โวโรเปนฺโต อรหนฺตฆาตโกว โหติ ฯ อานนฺตริยญฺจ ผุสติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=97&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=2018&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=2018&modeTY=2&pagebreak=1#p97
จบการแสดงผล หน้าที่ ๙๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]