ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๔๓.

โหนฺติ สพฺเพสํ อาปตฺติ ฯ สเจ อุปชฺฌาโย มยฺหํ อุปฏฺาโก
อตฺถิ ตุมฺเห อตฺตโน สชฺฌายมนสิการาทีสุ โยคํ กโรถาติ
วทติ สทฺธิวิหาริกานํ อนาปตฺติ ฯ สเจ อุปชฺฌาโย สาทิยนํ วา
อสาทิยนํ วา น ชานาติ พาโล โหติ สทฺธิวิหาริกา พหุกา
โหนฺติ เตสุ เอโก วตฺตสมฺปนฺโน ภิกฺขุ อุปชฺฌายสฺส กิจฺจํ
อหํ กริสฺสามิ ตุมฺเห อปฺโปสฺสุกฺกา วิหรถาติ เอวญฺเจ อตฺตโน
ภารํ กตฺวา อิตเร วิสฺสชฺเชติ ตสฺส ภารกรณโต ปฏฺาย
เตสํ อนาปตฺติ ฯ
               สมฺมาวตฺตนาทิกถา นิฏฺิตา ฯ
     {๖๙} ราธพฺราหฺมณวตฺถุสฺมึ กิญฺจาปิ อายสฺมา สารีปุตฺโต ภควตา
พาราณสิยํ ตีหิ สรณคมเนหิ อนุญฺาตํ ปพฺพชฺชญฺเจว อุปสมฺปทญฺจ
ชานาติ ภควา ปน ตํ ลหุกํ อุปสมฺปทํ ปฏิกฺขิปิตฺวา
ตฺติจตุตฺถกมฺเมน ครุกํ กตฺวา อุปสมฺปทํ อนุญฺาตุกาโม อถสฺส
เถโร อชฺฌาสยํ วิทิตฺวา กถาหํ ภนฺเต ตํ พฺราหฺมณํ ปพฺพาเชมิ
อุปสมฺปาเทมีติ อาห ฯ พุทฺธานํ หิ ปริสา อชฺฌาสยกุสลา โหติ ฯ
อยญฺจ พุทฺธปริสาย อคฺโค เสฏฺโ ฯ พฺยตฺเตน ภิกฺขุนา ปฏิพเลนาติ
เอตฺถ พฺยตฺโต นาม ยสฺส สาฏฺกถํ วินยปิฏกํ วาจุคฺคตํ ปวตฺตติ
ตสฺมึ อสติ ยสฺส อนฺตมโส อิทํ ตฺติจตุตฺถกมฺมวาจามตฺตมฺปิ
สุคฺคหิตํ โหติ วาจุคฺคตํ ปวตฺตติ อยมฺปิ อิมสฺมึ อตฺเถ พฺยตฺโต
นาม ฯ โย ปน กาสสาสเสมฺหาทินา วา เคลญฺเน โอฏฺทนฺต-
ชิวฺหาทีนํ วา อสมฺปตฺติยา ปริยตฺติยํ วา อกตปริจยตฺตา น สกฺโกติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=43&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=884&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=884&pagebreak=1#p43


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]