อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๑.

ปวิสนฺโตปิ ปสฺสติ ทิฏฺฏฺานโต ปฏฺาย อาปุจฺฉิตุํเยว วฏฺฏติ ฯ น สุสานํ คนฺตพฺพนฺติ วาสตฺถาย วา ทสฺสนตฺถาย วา คนฺตพฺพํ ฯ น ทิสา ปกฺกมิตพฺพาติ เอตถ ปกฺกมิตุกาเมน กมฺมํ อาจิกฺขิตฺวา ยาวตติยํ ยาจิตพฺโพ ฯ สเจ อนุชานาติ สาธุ โน เจ อนุชานาติ ตํ นิสฺสาย วสโต จสฺส อุทฺเทโส วา ปริปุจฺฉา วา กมฺมฏฺานํ วา น สมฺปชฺชติ อุปชฺฌาโย พาโล โหติ อพฺยตฺโต เกวลํ อตฺตโน สนฺติเก วสาเปตุกามตาย เอวํ คนฺตุํ น เทติ เอวรูเป นิวาเรนฺเตปิ คนฺตุํ วฏฺฏติ ฯ วุฏฺานสฺส อาคเมตพฺพนฺติ เคลญฺโต วุฏฺานํ อาคเมตพฺพํ น กตฺถจิ คนฺตพฺพํ ฯ สเจ อญฺโ ภิกฺขุ อุปฏฺาโก อตฺถิ เภสชฺชํ ปริเยสิตฺวา ตสฺส หตฺเถ ทตฺวา ภนฺเต อยํ อุปฏฺหิสฺสตีติ วตฺวา คนฺตพฺพํ ฯ อุปชฺฌายวตฺตกถา นิฏฺิตา ฯ {๖๗} อุปชฺฌาเยน สทฺธิวิหาริกมฺหิ สมฺมาวตฺตนาย สงฺคเหตพฺโพ อนุคฺคเหตพฺโพติ อุทฺเทสาทีหิสฺส สงฺคโห จ อนุคฺคโห จ กตฺตพฺโพ ฯ ตตฺถ อุทฺเทโสติ ปาลิวาจนํ ^๑- ฯ ปริปุจฺฉาติ ปาลิยา อตฺถวณฺณนา ฯ โอวาโทติ อโนติณฺเณ วตฺถุสฺมึ อิทํ กโรหิ อิทํ มา กริตฺถาติ วจนํ ฯ อนุสาสนีติ โอติณฺเณ วตฺถุสฺมึ ฯ อปิจ โอติณฺเณ วา อโนติณฺเณ วา ปมวจนํ โอวาโท ปุนปฺปุนํ วจนํ อนุสาสนีติ ฯ สเจ อุปชฺฌายสฺส ปตฺโต โหตีติ สเจ อติเรกปตฺโต โหติ ฯ เอส นโย สพฺพตฺถ ฯ ปริกฺขาโรติ อญฺโปิ สมณปริกฺขาโร ฯ อิธ อุสฺสุกฺกํ นาม ธมฺมิเกน นเยน อุปฺปชฺชมานอุปายปริเยสนํ ฯ @เชิงอรรถ: ^๑. ปาลิวจนนฺติ มญฺเ ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=41&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=841&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=841&pagebreak=1#p41