บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๓๙๕.
สเจ ตฏฺฏิกา วา กฏสารโก วา นตฺถิ โจฬเกน ปาทา เวเฐตพฺพา ฯ ตสฺมึ อสติ ปณฺณํปิ อตฺถริตุํ วฏฺฏติ กิญฺจิ อนตฺถริตฺวา ฐเปนฺตสฺส ปน ทุกฺกฏํ ฯ ยทิ ปน ตตฺถ เนวาสิกา อตฺถตายปิ ภูมิยา ฐเปนฺติ อโธตปาเทหิ วลญฺเชนฺติ ตเถว วลญฺเชตุํ วฏฺฏติ ฯ น ภิกฺขเว ปริกมฺมกตา ภิตฺตีติ เสตภิตฺติ วา จิตฺตกมฺมกตา วา น เกวลญฺจ ภิตฺตึเยว ทฺวารํปิ วาตปานํปิ อปสฺเสนผลกํปิ ปาสาณตฺถมฺภํปิ รุกฺขตฺถมฺภํปิ จีวเรน วา เกนจิ วา อปฺปฏิจฺฉาเทตฺวา อปสฺสยิตุํ น ลภติเยว ฯ โธตปาทกาติ โธตปาทกา หุตฺวา โธเตหิ ปาเทหิ อกฺกมิตพฺพฏฺ- ฐาเน นิปชฺชิตุํ กุกฺกุจฺจายนฺติ ฯ โธตปาทเกติปิ ปาโฐ ฯ โธเตหิ ปาเทหิ อกฺกมิตพฺพฏฺฐานสฺเสตํ อธิวจนํ ฯ ปจฺจตฺถริตฺวาติ ปริภณฺฑกตภูมึ วา ภุมฺมตฺถรณเสนาสนํ วา สงฺฆิกํ มญฺจปีฐํ วา อตฺตโน สนฺตเกน ปจฺจตฺถรเณน ปจฺจตฺถริตฺวาว นิปชฺชิตพฺพํ ฯ สเจ นิทฺทายโตปิ ปจฺจตฺถรเณ สงฺกุฏิเก โกจิ สรีราวยโว มญฺจํ วา ปีฐํ วา ผุสติ อาปตฺติเยว ฯ โลเมสุ ปน โลมคณนาย อาปตฺติโย ฯ ปริโภคสีเสน อปสฺสยนฺตสฺสาปิ เอเสว นโย ฯ หตฺถตลปาทตเลหิ ปน ผุสิตุํ วา อกฺกมิตุํ วา วฏฺฏติ ฯ มญฺจปีฐํ นีหรนฺตสฺส กาเย ปฏิหญฺญติ อนาปตฺติ ฯ {๓๒๕} น สกฺโกนฺติ สงฺฆภตฺตํ กาตุนฺติ สกลสฺส จ สงฺฆสฺส ภตฺตํ กาตุํ น สกฺโกนฺติ ฯ อิจฺฉนฺติ อุทฺเทสภตฺตนฺติ อาทีสุ เอกํ วาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๙๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=395&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=8109&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=8109&modeTY=2&pagebreak=1#p395
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๙๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]