อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๙๓.

ยาวตติยํ อาปุจฺฉิตฺวา รุกฺขอคฺฆนกํ มูลํ ทสฺสามาติ หาเรตพฺพา ฯ โย ปน สงฺฆิกํ วลฺลีมตฺตํปิ อคเหตฺวา อาหริเมน อุปกรเณน สงฺฆิกาย ภูมิยา ปุคฺคลิกํ วิหารํ กาเรติ ฯ อุปฑฺฒํ สงฺฆิกํ โหติ อุปฑฺฒํ ปุคฺคลิกํ ฯ ปาสาโท เจ โหติ เหฏฺา ปาสาโท สงฺฆิโก อุปริ ปุคฺคลิโก ฯ สเจ โย เหฏฺา ปาสาทํ อิจฺฉติ ตสฺส โหติ ฯ อถ เหฏฺา จ อุปริ จ อิจฺฉติ อุภยตฺถ อุปฑฺฒํ ลภติ ฯ เทฺว เสนาสนานิ กาเรติ เอกํ สงฺฆิกํ เอกํ ปุคฺคลิกํ สเจ วิหาเร อุฏฺิเตน สงฺฆิเกน ทพฺพสมฺภาเรน กาเรติ ตติยํ ลภติ ฯ สเจ อกตฏฺาเน จยํ วา ปมุขํ วา กโรติ พหิกุฑฺเฑ อุปฑฺฒํ สงฺฆสฺส อุปฑฺฒํ ตสฺส ฯ อถ มหนฺตํ วิสมํ สมํ ปูเรตฺวา อปเท ปทํ ทสฺเสตฺวา กตํ โหติ อนิสฺสโร ตตฺถ สงฺโฆ ฯ เอกํ วรเสยฺยนฺติ เอตฺถ นวกมฺมทานฏฺาเน วา วสฺสคฺเคน ปตฺตฏฺาเน วา ยํ อิจฺฉติ ลภติ ตํ เอกํ วรเสยฺยํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ ปริโยสิเต ปกฺกมติ ตสฺเสว ตนฺติ ปุน อาคนฺตฺวา วสฺสํ วสนฺตสฺส อนฺโตวสฺสํ ตสฺเสว ตํ ฯ อนาคจฺฉนฺตสฺส ปน สทฺธิวิหาริกาทโย คเหตุํ น ลภนฺติ ฯ {๓๒๔} นาภิหรนฺตีติ อญฺตฺร หริตฺวา น ปริภุญฺชนฺติ ฯ คุตฺตตฺถายาติ ยํ ตตฺถ มญฺจปีาทิกํ ตสฺส คุตฺตตฺถาย ตํ อญฺตฺถ หริตุํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ ตสฺมา อญฺตฺถ หริตฺวา สงฺฆิกปริโภเคน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=393&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=8067&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=8067&pagebreak=1#p393