บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๙๓.
{๘๓} อิมมฺปน วตฺตกถํ สุตฺวา วินยธรอุปาลิตฺเถรสฺส รโหคตสฺส เอวมฺปริวิตกฺโก อุทปาทิ ภควตา พหุํ ปาริวาสิกวตฺตํ ปญฺญตฺตํ กตีหิ นุโข เอตฺถ การเณหิ รตฺติจฺเฉโท โหตีติ ฯ โส ภควนฺตํ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตมตฺถํ ปุจฺฉิ ฯ ภควาปิสฺส พฺยากาสิ ฯ เตน วุตฺตํ อถโข อายสฺมา อุปาลิ ฯเปฯ รตฺติจฺเฉทาติ ฯ ตตฺถ สหวาโสติ ยฺวายํ ปกตตฺเตน ภิกฺขุนา สทฺธึ เอกจฺฉนฺเนติ- อาทินา นเยน วุตฺโต เอกโต วาโส ฯ วิปฺปวาโสติ เอกกสฺเสว วาโส ฯ อนาโรจนาติ อาคนฺตุกาทีนํ อนาโรจนา ฯ เอเตสุ ตีสุ เอเกเกน การเณน รตฺติจฺเฉโท โหติ ฯ {๘๔} น สกฺโกนฺตีติ สงฺฆสฺส มหนฺตตาย ตตฺร ตตฺร คนฺตฺวา สพฺเพสํ อาโรเจตุํ อสกฺโกนฺตา โสเธตุํ น สกฺโกนฺติ ฯ ปริวาสํ นิกฺขิปามิ วตฺตํ นิกฺขิปามีติ อิเมสุ ทฺวีสุ ปเทสุ เอเกเกนาปิ นิกฺขิตฺโต โหติ ปริวาโส ทฺวีหิปิ สุนิกฺขิตฺโตเยว ฯ สมาทาเนปิ เอเสว นโย ฯ เอวํ วตฺตํ สมาทิยิตฺวา ปริวุฏฺฐปริวาสสฺส มานตฺตํ คณฺหโต ปุน สมาทาน- วตฺตกิจฺจํ นตฺถิ ฯ สมาทินฺนวตฺโตเยว หิ เอส ตสฺมาสฺส ฉารตฺตํ มานตฺตํ ทาตพฺพํ ฯ จิณฺณมานตฺโตว อพฺเภตพฺโพ ฯ เอวํ อนาปตฺติโก หุตฺวา สุทฺธนฺเต ปติฏฺฐิโต ติสฺโส สิกฺขา ปูเรตฺวา ทุกฺขสฺสนฺตํ กริสฺสตีติ ฯ ปริวาสกถา นิฏฺฐิตา ฯ {๘๖} มูลายปฏิกสฺสนารหา ภิกฺขู สาทิยนฺติ ปกตตฺตานนฺติ ฐเปตฺวา นวกตรํ มูลายปฏิกสฺสนารหํ อวเสสานํ อนฺตมโสเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=293&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=6010&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=6010&modeTY=2&pagebreak=1#p293
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๙๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]