บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๖.
เอวํ สรณทานํ วิย สิกฺขาปททานํปิ วุตฺตํ ฯ ตํปิ เนว ปาลิยา น อฏฺฐกถาสุ อตฺถิ ตสฺมา ยถาปาลิยาว อุทฺทิสิตพฺพานิ ฯ ปพฺพชฺชา หิ สรณคมเนเหว สิทฺธา ฯ สิกฺขาปทานิ ปน เกวลํ สิกฺขาปริปูรณตฺถํ ชานิตพฺพานิ ตสฺมา ตานิ ปาลิยํ อาคตนเยน อุคฺคเหตุํ อสกฺโกนฺตสฺส ยาย กายจิ ภาสาย อตฺถวเสนปิ อาจิกฺขิตุํ วฏฺฏติ ฯ ยาว ปน อตฺตนา สิกฺขิตพฺพสิกฺขาปทานิ น ชานาติ สงฺฆาฏิปตฺตจีวรธารณฐานนิสชฺชาทีสุ ปานโภชนาทิวิธิมฺหิ จ น กุสโล โหติ ตาว โภชนสาลํ วา สลากภาชนฏฺฐานํ วา อญฺญํ วา ตถารูปฏฺฐานํ น เปเสตพฺโพ ฯ สนฺติกาวจโรเยว กาตพฺโพ พาลทารโก วิย ปฏิชคฺคิตพฺโพ ฯ สพฺพมสฺส กปฺปิยากปฺปิยํ อาจิกฺขิตพฺพํ นิวาสนปารุปนาทีสุ อภิสมาจาริเกสุ วิเนตพฺโพ ฯ เตนาปิ อนุชานามิ ภิกฺขเว ทสหงฺเคหิ สมนฺนาคตํ สามเณรํ นาเสตุนฺติ เอวํ ปรโต วุตฺตานิ ทส นาสนงฺคานิ อารกา ปริวชฺเชตฺวา อภิสมาจาริกํ ปริปูเรนฺเตน ทสวิเธ สีเล สาธุกํ สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ ปพฺพชฺชาวินิจฺฉโย นิฏฺฐิโต ฯ {๓๕} มยฺหํ โข ภิกฺขเวติ มยา โขติ อตฺโถ ฯ อถวา มยฺหํ โยนิโส มนสิกาโรติ โย มยฺหํ โยนิโส มนสิกาโร เตน เหตุนาติ อตฺโถ ฯ ปุน อนุปฺปตฺตาติ เอตฺถ วิภตฺตึ ปริณาเมตฺวา มยาติ วตฺตพฺพํ ฯ {๓๖} ภทฺทวคฺคิยาติ เต กิร ราชกุมารา รูเปน จ จิตฺเตน จ ภทฺทกา วคฺคพนฺเธเนว วิจรนฺติ ตสฺมา ภทฺทวคฺคิยาติ วุจฺจนฺติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=26&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=526&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=526&modeTY=2&pagebreak=1#p26
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]