บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๔๖.
คจฺฉติ สเจปิ ตํ ทิวสเมว คิลาโน กาลํ กโรติ อุปฏฺากภาโค น ทาตพฺโพ ฯ คิลานุปฏฺาโก นาม คิหี วา โหตุ ปพฺพชิโต วา อนฺตมโส มาตุคาโมปิ สพฺเพ ภาคํ ลภนฺติ ฯ สเจ ตสฺส ภิกฺขุโน ปตฺตจีวรมตฺตเมว โหติ อญฺ นตฺถิ สพฺพํ คิลานุปฏฺากานํเยว ทาตพฺพํ สเจปิ สหสฺสํ อคฺฆติ ฯ อญฺ ปน พหุมฺปิ ปริกฺขารํ เต น ลภนฺติ สงฺฆสฺเสว โหติ ฯ อวเสสภณฺฑํ พหุญฺเจว มหคฺฆญฺจ ติจีวรํ อปฺปคฺฆํ ตโต คเหตฺวา ติจีวรปริกฺขาโร ทาตพฺโพ สพฺพญฺเจตํ สงฺฆิกโตว ลพฺภติ สเจ ปน โส ชีวมาโนเยว สพฺพํ อตฺตโน ปริกฺขารํ นิสฺสชฺชิตฺวา กสฺสจิ อทาสิ โกจิ วา วิสฺสาสํ อคฺคเหสิ ยสฺส ทินฺนํ เยน จ คหิตํ ตสฺเสว โหติ ฯ ตสฺส รุจิยา เอว คิลานุปฏฺากา ลภนฺติ ฯ อญฺเสํ อทตฺวา ทูเร ปิตปริกฺขาราปิ ตตฺถ ตตฺถ สงฺฆสฺเสว โหนฺติ ฯ สเจ ทฺวินฺนํ สนฺตกํ โหติ อวิภตฺตํ เอกสฺมึ กาลกเต อิตโร สามี ฯ พหุนฺนํปิ สนฺตเก เอเสว นโย ฯ สพฺเพสุ มเตสุ สงฺฆิกํ โหติ ฯ สเจปิ อวิภชิตฺวา สทฺธิวิหาริกาทีนํ เทนฺติ อทินฺนเมว โหติ ฯ วิสฺสชฺชิตฺวา ทินฺนํ ปน สุทินฺนํ ฯ เตสุ มเตสุปิ สทฺธิวิหาริกาทีนํเยว โหติ น สงฺฆสฺส ฯ {๓๗๑} กุสจีราทีสุ อกฺกนาลนฺติ อกฺกนาลมยํ ฯ โปตฺถโกติ มกจิมโย วุจฺจติ ฯ เสสานิ ปมปาราชิกวณฺณนายํ วุตฺตานิ ฯ เตสุ โปตฺถเกเยว ทุกฺกฏํ เสเสสุ ถุลฺลจฺจยานิ ฯ อกฺกทุสฺสกทลิ- ทุสฺส เอรกทุสฺสานิ ปน โปตฺถกคติกาเนว ฯ {๓๗๒} สพฺพนีลกาทีนิ รชนํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๔๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=246&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=5066&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=5066&pagebreak=1#p246
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]