บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๒๕.
สปฺปิญฺจ ปาเยตฺวา ปริจาริกานญฺจ อาหารวิธึ อาจิกฺขิตฺวา ฯ นิจฺฉาเรสีติ วิเรเจสิ ฯ {๓๓๕} สิเวยฺยกนฺนาม อุตฺตรกุรูสุ สิวตฺถิกํ อวมงฺคลวตฺถํ ฯ ตตฺถ กิร มนุสฺสา มตํ เตเนว วตฺเถน เวเฐตฺวา นิกฺขิปนฺติ ฯ ตํ มํสเปสีติ สลฺลกฺเขตฺวา หตฺถิโสณฺฑสกุณา อุกฺขิปิตฺวา นีหริตฺวา หิมวนฺตกูเฏ ฐเปตฺวา วตฺถํ อปเนตฺวา ขาทนฺติ ฯ อถ วนจรกา วตฺถํ ทิสฺวา รญฺโญ อาหรนฺติ ฯ เอวมิทํ ปชฺโชเตน ลทฺธํ โหติ ฯ สิวิรฏฺเฐ กุสลา อิตฺถิโย ตีหิ อํสูหิ สุตฺตํ กนฺตนฺติ เตน สุตฺเตน วายิตวตฺถํ เอตนฺติปิ วทนฺติ ฯ {๓๓๖} สิเนเหถาติ กึ ปน ภควโต กาโย ลูโข น ลูโข ฯ ภควโต หิ อาหาเร สทา เทวตา ทิพฺโพชํ ปกฺขิปนฺติ สิเนหปานมฺปน สพฺพตฺถ โทเส เตเมติ สิรา มุทุกา กโรติ เตนายํ เอวมาห ฯ ตีณิ อุปฺปลหตฺถานีติ เอกํ อุปฺปลหตฺถํ โอฬาริกโทสหรณตฺถํ เอกํ มชฺฌิมโทสหรณตฺถํ เอกํ สุขุมโทสหรณตฺถํ ฯ น จิรสฺเสว ปกตตฺโต อโหสีติ เอวํ ปกตตฺเต ปน กาเย นาครา ทานํ สมฺปาเทสุํ ฯ ชีวโก อาคนฺตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ ภควา อชฺช นาครา ตุมฺหากํ ทานํ ทาตุกามา อนฺโตคามํ ปิณฺฑาย ปวิสถาติ ฯ มหาโมคฺคลฺลานตฺเถโร จินฺเตสิ กุโต นุโข อชฺช ภควโต ปฐมปิณฺฑปาโต ลทฺธุํ วฏฺฏตีติ ฯ ตโต จินฺเตสิ โสโณ เสฏฺฐิปุตฺโต เขตฺตปริกมฺมโต ปฏฺฐาย อญฺเญหิ อสาธารณานํ ขีโรทกเสจนสํวฑฺฒานํ คนฺธสาลีนํ โอทนํ ภุญฺชติ ตโต ภควโต ปิณฺฑปาตํ อาหริสฺสามีติ อิทฺธิยา คนฺตฺวา ตสฺส ปาสาทตเล อตฺตานํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๒๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=225&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=4623&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=4623&modeTY=2&pagebreak=1#p225
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๒๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]