บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๒๔.
ทิวเสปิ นิปชฺเชยฺยาติ เอวมาห ฯ เตเนว ปรโต วุตฺตํ อปิจ ปฏิกจฺเจวาสิ มยา ญาโตติ ฯ นาหํ อาจริย สกฺโกมีติ ตสฺส กิร สรีเร มหาทาโห อุปฺปชฺชิ ตสฺสา เอวมาห ฯ ตีหิ สตฺตาเหนาติ ตีหิ ปสฺเสหิ เอเกเกน สตฺตาเหน ฯ {๓๓๓} ชนํ อุสฺสาเรตฺวาติ ชนํ นีหราเปตฺวา ฯ {๓๓๔} เชคุจฺฉํ เม สปฺปีติ อยํ กิร ราชา วิจฺฉิกสฺส ชาโต วิจฺฉิกวิสปฏิฆาตาย จ สปฺปิ เภสชฺชํ โหติ วิจฺฉิกานํ ปฏิกฺกูลํ ตสฺมา เอวมาห ฯ อุทฺเทกํ ทสฺสตีติ อุคฺคารํ ทสฺสติ ฯ ปญฺญาสโยชนิกา โหตีติ ปญฺญาสโยชนานิ คนฺตุํ สมตฺถา โหติ ฯ น เกวลญฺจสฺส รญฺโญ หตฺถินีเยว นาฬาคิริ นาม หตฺถี โยชนสตํ คจฺฉติ เวลุกณฺโณ จ มุญฺชเกโส จาติ เทฺว อสฺสา วีสโยชนสตํ คจฺฉนฺติ กาโก นาม ทาโส สฏฺฐี โยชนานิ คจฺฉติ ฯ เอกสฺส กิร กุลปุตฺตสฺส อนุปฺปนฺเน พุทฺเธ เอกทิวสํ ภุญฺชิตุํ นิสินฺนสฺส ปจฺเจกพุทฺโธ ทฺวาเร ฐตฺวา อคมาสิ ฯ ตสฺเสโก ปุริโส ปจฺเจกพุทฺโธ อาคนฺตฺวา คโตติ อาโรเจสิ ฯ โส สุตฺวา คจฺฉ เวเคน ปตฺตํ อาหราติ อาหราเปตฺวา อตฺตโน สชฺชิตภตฺตํ สพฺพํ ทตฺวา เปเสสิ ฯ อิตโร ตํ นีหริตฺวา ปจฺเจกพุทฺธสฺส หตฺเถ ฐเปตฺวา อหํ ภนฺเต ตุมฺหากํ กเตน อิมินา กายเวยฺยา- วฏิเกน ยตฺถ ยตฺถ นิพฺพตฺตามิ วาหนสมฺปนฺโน โหมีติ ปตฺถนํ อกาสิ ฯ โส อยํ เอตรหิ ปชฺโชโต นาม ราชา ชาโต ตาย ปตฺถนาย อยํ วาหนสมฺปตฺติ ฯ นเขน เภสชฺชํ โอลุมฺเปตฺวาติ นเขน เภสชฺชํ โอทหิตฺวา ปกฺขิปิตฺวาติ อตฺโถ ฯ สปฺปึ ปาเยตฺวาติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๒๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=224&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=4602&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=4602&modeTY=2&pagebreak=1#p224
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๒๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]