บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๑๖๐.
สเจ หิ ตํ ทิวสํ วิหารสตสฺส อุปจารํ โอกฺกมิตฺวา อติกฺกมติ สตํ อาปตฺติโย ฯ สเจ ปน วิหารูปจารํ อติกฺกมิตฺวา อญฺสฺส วิหารสฺส อุปจารํ อโนกฺกมิตฺวาว นิวตฺตติ เอกาเยว อาปตฺติ ฯ เกน อนฺตราเยน ปุริมิกํ อนุปคเตน ปจฺฉิมิกา อุปคนฺตพฺพา ฯ วสฺสํ อุกฺกฑฺฒิตุกาโมติ วสฺสํ นาม ปมมาสํ อุกฺกฑฺฒิตุกาโม สาวนมาสํ อกตฺวา ปุน อาสาธเมว กตฺตุกาโมติ อตฺโถ ฯ อาคเม ชุณฺเหติ อาคเม มาเสติ อธิปฺปาโย ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ราชูนํ อนุวตฺติตุนฺติ เอตฺถ วสฺสุกฺกฑฺฒเน ภิกฺขูนํ กาจิ ปริหานิ นาม นตฺถีติ อนุวตฺติตุํ อนุญฺาตํ ฯ ตสฺมา อญฺสฺมึ จ ธมฺมิเก กมฺเม อนุวตฺติตพฺพํ อธมฺมิเก ปน น กสฺสจิ อนุวตฺติตพฺพนฺติ ฯ {๑๘๗-๑๘๘} สตฺตาหกรณีเยสุ ภิกฺขุนีสงฺฆํ อุทฺทิสฺสาติ อิโต ปฏฺาย วจฺจกุฏี ชนฺตาฆรํ ชนฺตาฆรสาลาติ อิมานิ ตีณิ ปริหีนานิ ฯ {๑๘๙} อุทฺโทสิตาทีนิ อุทฺโทสิตสิกฺขาปทาทีสุ วุตฺตาเนว ฯ รสวตีติ ปเนตฺถ ภตฺตเคห วุจฺจติ ฯ วาเรยฺยนฺติ สญฺจริตฺตสิกฺขาปเท วุตฺตเมว ฯ ปุรายํ สุตฺตนฺโต น ปลุชฺชตีติ ยาว อยํ สุตฺตนฺโต น ปลุชฺชติ ฯ {๑๙๓} ปญฺจนฺนํ สตฺตาหกรณีเยนาติ เอเตสํ ภิกฺขุอาทีนํ สหธมฺมิกานํ คิลานภตฺตํ วา คิลานุปฏฺากภตฺตํ วา เภสชฺชํ วา ปริเยสิสฺสามิ วา ปุจฺฉิสฺสามิ วา อุปฏฺหิสฺสามิ วาติ เอวมาทินา ปรโต วิตฺถาเรตฺวา ทสฺสิเตน การเณน อปฺปหิเตปิ คนฺตพฺพํ ฯ ปรโต มาตาปิตูนํ อนุญฺาตฏฺาเนปิ เอเสว นโย ฯ อนฺธกฏฺกถายมฺปน เย มาตาปิตูนํ อุปฏฺากา าตกา วา อญฺาตกา วา เตสมฺปิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๖๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=160&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3308&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3308&pagebreak=1#p160
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]