ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๑๔๕.

พฺยคฺฆาทโย จณฺฑมิคา อาคจฺฉนฺติ อยํ วาฬนฺตราโย ฯ ภิกฺขุํ
สปฺปาทโย ฑํสนฺติ อยํ สิรึสปนฺตราโย ฯ ภิกฺขุ คิลาโน โหติ
กาลํ วา กโรติ เวริโน วา ตํ มาเรตุกามา คณฺหนฺติ อยํ
ชีวิตนฺตราโย ฯ มนุสฺสา เอกํ วา พหู วา ภิกฺขู พฺรหฺมจริยา
จาเวตุกามา คณฺหนฺติ อยํ พฺรหฺมจริยนฺตราโย ฯ เอวรูเปสุ
อนฺตราเยสุ สงฺขิตฺเตน ปาฏิโมกฺโข อุทฺทิสิตพฺโพ ฯ ปฐโม วา
อุทฺเทโส อุทฺทิสิตพฺโพ อาทิมฺหิ เทฺว วา ตโย วา จตฺตาโร
วา ฯ เอตฺถ จ ทุติยาทีสุ อุทฺเทเสสุ ยสฺมึ อปริโยสิเต อนฺตราโย
โหติ โสปิ สุตฺเตเนว สาเวตพฺโพ ฯ
     อนชฺฌิฏฺฐาติ อนาณตฺตา อยาจิตา วา ฯ อชฺเฌสนา เจตฺถ
สงฺเฆน สมฺมตธมฺมชฺเฌสกายตฺตา วา สงฺฆตฺเถรายตฺตา วา ฯ ตสฺมึ
ธมฺมชฺเฌสเก อสติ สงฺฆตฺเถรํ อาปุจฺฉิตฺวา วา เตน ยาจิโต วา
ภาสิตุํ ลภติ ฯ สงฺฆตฺเถเรนาปิ สเจ วิหาเร พหู ธมฺมกถิกา
โหนฺติ วารปฏิปาฏิยา วตฺตพฺพา ตฺวํ ธมฺมํ ภณ ธมฺมํ
กเถหิ ธมฺมทานํ เทหีติ วา วุตฺเตน เตหิปิ วิธีหิ ธมฺโม
ภาสิตพฺโพ ฯ โอสาเรหีติ วุตฺโต ปน โอสาเรตุเมว ลภติ กเถหีติ
วุตฺโต กเถตุเมว สรภญฺญํ ภณาหีติ วุตฺโต สรภญฺญเมว ฯ
สงฺฆตฺเถโรปิ จ อุจฺจตเร อาสเน นิสินฺโน ยาจิตุํ น ลภติ ฯ
สเจ อุปชฺฌาโย เจว สทฺธิวิหาริโก จ โหนฺติ อุปชฺฌาโย จ
ตํ อุจฺจาสเน นิสินฺโน ภณาหีติ วทติ สชฺฌายํ อธิฏฺฐหิตฺวา
ภณิตพฺพํ ฯ สเจ ปเนตฺถ ทหรภิกฺขู โหนฺติ เตสํ ภณามีติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๔๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=145&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3009&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3009&modeTY=2&pagebreak=1#p145


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๔๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]