บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๑๐.
ราคาทิกสาวาภาเวน นิกฺกสาโว ภาวนานุโยคยุตฺตจิตฺตตาย ยตตฺโต สีลสํวเรน วา สญฺญตจิตฺตตาย ยตตฺโต จตุมคฺคญาณสงฺขาเตหิ เวเทหิ วา อนฺตํ ติณฺณํ เวทานํ อนฺตํ คตตฺตา เวทนฺตคู จตุมคฺคพฺรหฺมจริยสฺส วุสิตตฺตา วุสิตพฺรหฺมจริโย ฯ ธมฺเมน โส พฺรหฺมวาทํ วเทยฺยาติ พฺราหฺมโณ อหนฺติ เอตํ วาทํ ธมฺเมน วเทยฺย ยสฺส สกเล โลกสนฺนิวาเส กุหิญฺจิ เอการมฺมเณปิ ราคุสฺสโท โทสุสฺสโท โมหุสฺสโท มานุสฺสโท ทิฏฺฐุสฺสโทติ อิเม ปญฺจ อุสฺสทา นตฺถีติ ฯ {๕} อกาลเมโฆติ อสมฺปตฺเต วสฺสกาเล อุปฺปนฺนเมโฆ ฯ อยํ ปน คิมฺหานํ ปจฺฉิเม มาเส อุทปาทิ ฯ สตฺตาหวทฺทลิกาติ ตสฺมึ อุปฺปนฺเน สตฺตาหํ อวิจฺฉินฺนวุฏฺฐิตา อโหสิ ฯ สีตวาตทุทฺทินีติ สา จ ปน สตฺตาหวทฺทลิกา อุทกผุสิตสมฺมิสฺเสน สีตวาเตน สมนฺตา ปริพฺภมนฺเตน ทูสิตทิวสตฺตา สีตวาตทุทฺทินี นาม อโหสิ ฯ อถโข มุจลินฺโท นาคราชาติ ตสฺเสว มุจลินฺทรุกฺขสฺส สมีเป โปกฺขรณิยา นิพฺพตฺโต มหานุภาโว นาคราชา ฯ สตฺตกฺขตฺตุํ โภเคหิ ปริกฺขิปิตฺวาติ เอวํ โภเคหิ ปริกฺขิปิตฺวา อุปริมุทฺธนิ มหนฺตํ ผณํ กริตฺวาว ฐิเต ตสฺมึ ตสฺส ปริกฺเขปพฺภนฺตรํ โลหปาสาเท ภณฺฑาคารคพฺภปฺปมาณํ อโหสิ ตสฺมา ภควา นิวาเต ปิทหิตทฺวาร- วาตปาเน กูฏาคาเร นิสินฺโน วิย ชาโต ฯ มา ภควนฺตํ สีตนฺติอาทิ ตสฺส ตถา กริตฺวา ฐานการณปริทีปนํ ฯ โส หิ มา ภควนฺตํ สีตญฺจ พาธยิตฺถ มา อุณฺหํ มา ฑํสาทิสมฺผสฺโส พาธยิตฺถาติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=10&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=190&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=190&modeTY=2&pagebreak=1#p10
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]