บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๔๕๑.
"อชฺฌตฺตญฺจา"ติ คาถมาห. ตตฺถ เอวํ สตสฺสาติ เอวํ สตสฺส สมฺปชานสฺส. เสสํ สพฺพตฺถ ปากฏเมว. เอวํ ภควา อิทมฺปิ สุตฺตํ อรหตฺตนิกูเฏเนว เทเสสิ, เทสนาปริโยสาเน จ ปุพฺพสทิโส เอว ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย อุทยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------- ๑๔. โปสาลสุตฺตวณฺณนา [๑๑๑๙-๒๐] โย อตีตนฺติ โปสาลสุตฺตํ. ตตฺถ โย อตีตํ อาทิสตีติ โย ภควา อตฺตโน จ ปเรสญฺจ "เอกมฺปิ ชาตินฺ"ติอาทิเภทํ อตีตํ อาทิสติ. วิภูตรูปสญฺญิสฺสาติ สมติกฺกนฺตรูปสญฺญิสฺส. สพฺพกายปฺปหายิโนติ ตทงฺควิกฺขมฺภน- วเสน สพฺพรูปกายปฺปหายิโน, ปหีนรูปภวปฏิสนฺธิกสฺสาติ อธิปฺปาโย. นตฺถิ กิญฺจีติ ปสฺสโตติ วิญฺญาณาภาววิปสฺสเนน "นตฺถิ กิญฺจี"ติ ปสฺสโต อากิญฺจญฺญายตน- ลาภิโนติ วุตฺตํ โหติ. ญาณํ สกฺกานุปุจฺฉามีติ สกฺกาติ ภควนฺตํ อาลปนฺโต อาห. ตสฺส ปุคฺคลสฺส ญาณํ ปุจฺฉามิ, กีทิสํ ปุจฺฉิตพฺพนฺติ. ๑- กถํ เนยฺโยติ กถํ โส เนตพฺโพ, กถมสฺส อุตฺตริญาณํ อุปฺปาเทตพฺพนฺติ. [๑๑๒๑] อถสฺส ภควา ตาทิเส ปุคฺคเล อตฺตโน อปฺปฏิปตญาณตํ ปกาเสตฺวา ตํ ญาณํ พฺยากาตุํ คาถาทฺวยมาห. ตตฺถ วิญฺญาณฏฺฐิติโย สพฺพา, อภิชานํ ตถาคโตติ อภิสงฺขารวเสน จตสฺโส ปฏิสนฺธิวเสน สตฺตาติ เอวํ @เชิงอรรถ: ๑ ก. อิจฺฉิตพฺพนฺติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=451&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=10139&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=10139&modeTY=2&pagebreak=1#p451
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๕๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]