อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๑๐.

นิมฺมิตสฺส ปริปุณฺณปฏิปทํ วตฺวา อรหตฺตนิกูเฏน เทสนํ นิฏฺาเปสิ, เทสนาปริโยสาเน ปุราเภทสุตฺเต วุตฺตสทิโสเยวาภิสมโย อโหสีติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺกถาย สุตฺตนิปาตฏฺกถาย ตุวฏกสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๑๕. อตฺตทณฺฑสุตฺตวณฺณนา [๙๔๒] อตฺตทณฺฑา ภยํ ชาตนฺติ อตฺตทณฺฑสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ? โย โส สมฺมาปริพฺพาชนียสุตฺตสฺส อุปฺปตฺติยํ วุจฺจมานาย สากิยโกลิยานํ อุทกํ ปฏิจฺจ กลโห สํวณฺณิโต, ^๑- ตํ ตฺวา ภควา "าตกา กลหํ กโรนฺติ, หนฺท เน วาเรสฺสามี"ติ ทฺวินฺนํ เสนานํ มชฺเฌ ตฺวา อิมํ สุตฺตมภาสิ. ตตฺถ ปมคาถายตฺโถ:- ยํ โลกสฺส ทิฏฺธมฺมิกํ วา สมฺปรายิกํ วา ภยํ ชาตํ, ตํ สพฺพํ อตฺตทณฺฑา ภยํ ชาตํ อตฺตโน ทุจฺจริตการณา ชาตํ, เอวํ สนฺเตปิ ชนํ ปสฺสถ เมธคํ, ^๒- อิมํ สากิยาทิชนํ ปสฺสถ อญฺมญฺ เมธคํ หึสกํ พาธกนฺติ. เอวนฺตํ ปฏิวิรุทฺธํ วิปฺปฏิปนฺนํ ชนํ ปริภาสิตฺวา อตฺตโน สมฺมาปฏิปตฺติทสฺสเนน ตสฺส สํเวคํ ชเนตุํ อาห "สํเวคํ กิตฺตยิสฺสามิ, ยถา สํวิชิตํ มยา"ติ, ปุพฺเพ โพธิสตฺเตเนว สตาติ อธิปฺปาโย. [๙๔๓] อิทานิ ยถาเนน สํวิชิตํ, ปการํ ทสฺเสนฺโต "ผนฺทมานนฺ"ติ- อาทิมาห. ตตฺถ ผนฺทมานนฺติ ตณฺหาทีหิ ^๓- กมฺปมานํ. อปฺโปทเกติ อปฺปอุทเก. อญฺมญฺเหิ พฺยารุทฺเธ ทิสฺวาติ นานาสตฺเต จ ^๔- อญฺมญฺเหิ สทฺธึ วิรุทฺเธ ทิสฺวา. มํ ภยมาวิสีติ มํ ภยํ ปวิฏฺ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ. วณฺณิโต ^๒ สี.,อิ. เมธกํ @^๓ ก. ตณฺหาทิฏฺีหิ ^๔ ก. นานามจฺเจว

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=410&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=9217&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=9217&pagebreak=1#p410