อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๐๖.

"ปพฺพชิโตมฺหี"ติ อิมินา สมฺพนฺธิตพฺพํ. ตตฺถ จ ^๑- ทฏฺูติ ทิสฺวา. เสสเมตฺถ อิโต ปุริมคาถาสุ จ ยํ ยํ น วิจาริตํ, ตํ ตํ สพฺพํ อุตฺตานตฺถตฺตา ^๒- เอว น วิจาริตนฺติ เวทิตพฺพํ. เอวํ อตฺตโน ปพฺพชฺชาเหตุํ วตฺวา ปธานตฺถาย คนฺตุกาโม ราชานํ อามนฺเตนฺโต "ปธานาย คมิสฺสามิ, เอตฺถ เม รญฺชตี มโน"ติ. ตสฺสตฺโถ:- ยสฺมาหํ มหาราช เนกฺขมฺมํ ทฏฺุ เขมโต ปพฺพชิโต, ตสฺมา ตํ ปรมตฺถเนกฺขมฺมํ นิพฺพานามตํ สพฺพธมฺมานํ อคฺคฏฺเน ปธานํ ปตฺเถนฺโต ปธานตฺถาย คมิสฺสามิ, เอตฺถ เม ปธาเน รญฺชติ มโน, น กาเมสูติ. เอวํ วุตฺเต กิร ราชา โพธิสตฺตํ อาห "ปุพฺเพว เมตํ ภนฺเต สุตํ `สุทฺโธทนรญฺโ กิร ปุตฺโต สิทฺธตฺถกุมาโร จตฺตาริ ปุพฺพนิมิตฺตานิ ทิสฺวา ปพฺพชิตฺวา พุทฺโธ ภวิสฺสตี'ติ, โสหํ ภนฺเต ตุมฺหากํ อธิมุตฺตึ ทิสฺวา เอวํปสนฺโน `อทฺธา พุทฺธตฺตํ ปาปุณิสฺสถา'ติ. สาธุ ภนฺเต พุทฺธตฺตํ ปตฺวา ปมํ มม วิชิตํ โอกฺกเมยฺยาถา"ติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺกถาย สุตฺตนิปาตฏฺกถาย ปพฺพชฺชาสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๒. ปธานสุตฺตวณฺณนา [๔๒๘] ตํ มํ ปธานปหิตตฺตนฺติ ปธานสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ? "ปธานาย คมิสฺสามิ, เอตฺถ เม รญฺชตี มโน"ติ อายสฺมา อานนฺโท ปพฺพชฺชาสุตฺตํ นิฏฺาเปสิ. ภควา คนฺธกุฏิยํ นิสินฺโน จินฺเตสิ "มยา ฉพฺพสฺสานิ ปธานํ ปตฺถยมาเนน ทุกฺกรการิกา กตา, ตํ อชฺช ภิกฺขูนํ กเถสฺสามี"ติ. อถ คนฺธกุฏิโต @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. จ-สทฺโท น ทิสฺสติ ^๒ ก. อุตฺตานตฺถํ เอว

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๐๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=206&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=4632&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=4632&pagebreak=1#p206