ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๘ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๑ (ปรมตฺถ.๑)

หน้าที่ ๑๖๙.

ปาปภิกฺขุํ ทิสฺวา. ตตฺถายํ โยชนา:- เอเต จ ปฏิวิชฺฌิ โย คหฏฺโฐ สุตวา
อริยสาวโก สปฺปญฺโญ ตสฺส ตาย ปญฺญาย สพฺเพ "เนตาทิสา"ติ ญตฺวา
วิหรโต อิติ ทิสฺวา น หาเปติ สทฺธา, เอวํ ปาปกมฺมํ กโรนฺตํ ปาปภิกฺขุํ
ทิสฺวาปิ น หาเปติ น หายติ นสฺสติ สทฺธาติ.
      เอวํ อิมาย คาถาย เตสํ อพฺยามิสฺสีภาวํ ทีเปตฺวา อิทานิ อิติ ทิสฺวาปิ
"สพฺเพ เนตาทิสา"ติ ชานนฺตํ อริยสาวกํ ปสํสนฺโต อาห "กถํ หิ ทุฏฺเฐนา"ติ
      ตสฺส สมฺพนฺโธ:- เอตเทว จ กถญฺหิ ยุตฺตํ สุตวโต อริยสาวกสฺส,
ยทิทํ เอกจฺจํ ปาปํ กโรนฺตํ อิติ ทิสฺวาปิ สพฺเพ "เนตาทิสา"ติ ชานนํ.
กึการณา ๑- ? กถญฺหิ ทุฏฺเฐน อสมฺปทุฏฺฐํ, สุทฺธํ อสุทฺเธน สมํ กเรยฺยาติ.
ตสฺสตฺโถ:- กถํ หิ สุตวา อริยสาวโก สปฺปญฺโญ สีลวิปตฺติยา ทุฏฺเฐน มคฺคทูสินา
อทุฏฺฐํ อิตรํ สมณํ ตํสทิสมตฺตเมว ปริสุทฺธํ กายสมาจารตาทีหิ ๒- อสุทฺเธน
ปจฺฉิเมน โวหารมตฺตกสมเณน สมํ กเรยฺย สทิสนฺติ ชาเนยฺยาติ.
      สุตฺตปริโยสาเน อุปาสกสฺส มคฺโค วา ผลํ วา น กถิตํ. กงฺขามตฺตเมว
หิ ตสฺส ปหีนนฺติ.
                     ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย
                          สุตฺตนิปาตวณฺณนาย
                       จุนฺทสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        ๖. ปราภวสุตฺตวณฺณนา
      เอวมฺเม สุตนฺติ ปราภวสุตฺตํ. กา อุปฺปตฺติ? มงฺคลสุตฺตํ กิร สุตฺวา
เทวานํ เอตทโหสิ "ภควตา มงฺคลสุตฺเต สตฺตานํ วุฑฺฒิญฺจ โสตฺถิญฺจ
@เชิงอรรถ:  สี.,ก. กึการณํ    อิ. อิตรํ สมณตฺตยํ สุทฺธํ สมณตฺตยเมว ปริสุทฺธกายสมาจาร-
@  ตาทีหิ,  ฉ.ม. อิตรํ สมณตฺตยํ, สุทฺธํ สมณตฺตยเมวํ อปริสุทฺธกายสมาจารตาทีหิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๑๖๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=28&page=169&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=28&A=4054&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=28&A=4054&modeTY=2&pagebreak=1#p169


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]