อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๙๘.

สยํ วา นิพฺพานํ มคฺคตีติ มคฺโค. ตโต เอว ทุกฺขสฺส อุปสมํ นิโรธํ
คจฺฉตีติ ทุกฺขูปสมคามี. ยโต สมฺมปฺปญฺญาย ปสฺสตีติ สมฺพนฺโธ.
      ส สตฺตกฺขตฺตุํ ปรมํ, สนฺธาวิตฺวาน ปุคฺคโลติ โส เอวํ จตุสจฺจทสฺสาวี
อริยปุคฺคโล โสตาปนฺโน สพฺพมุทินฺทฺริโย สมาโน สตฺตวารปรมํเยว ภวาทีสุ
อปราปรุปฺปตฺติวเสน สนฺธาวิตฺวา สํสริตฺวา. เอกพีชี โกลงฺโกโล สตฺตกฺขตฺตุปรโมติ
อินฺทฺริยานํ ติกฺขมชฺฌิมมุทุภาเวน ตโย หิ โสตาปนฺนา. เตสุ สพฺพมุทินฺทฺริยสฺส
วเสนิทํ วุตฺตํ "ส สตฺตกฺขตฺตุํ ปรมํ, สนฺธาวิตฺวานา"ติ. ทุกฺขสฺสนฺตกโร โหตีติ
วฏฺฏทุกฺขสฺส อนฺตกโร ปริโยสานกโร โหติ. กถํ? สพฺพสญฺโญชนกฺขยาติ
อนุปุพฺเพน อคฺคมคฺคํ อธิคนฺตฺวา นิรวเสสานํ สํโยชนานํ เขปนาติ
อรหตฺตผเลเนว เทสนาย กูฏํ คณฺหิ.
                       จตุตฺถสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                        ๕. มุสาวาทสุตฺตวณฺณนา
      [๒๕] ปญฺจเม เอกธมฺมํ อตีตสฺสาติ กา อุปฺปตฺติ? ภควโต ภิกฺขุสํฆสฺส
จ มหาลาภสกฺกาโร อุปฺปชฺชติ, ติตฺถิยานํ ปริหายิ. เต หตลาภสกฺการา นิปฺปภา
นิตฺเตชา อิสฺสาปกตา จิญฺจมาณวิกํ นาม ปริพฺพาชิกํ อุยฺโยเชสุํ "เอหิ ตฺวํ
ภคินิ, สมณํ โคตมํ อภูเตน อพฺภาจิกฺขสฺสู"ติ. สา ภควนฺตํ จตุปริสมชฺเฌ
ธมฺมํ เทเสนฺตํ อุปคนฺตฺวา อภูเตน อพฺภาจิกฺขิตฺวา สกฺเกนสฺสา อภูตภาเว
ปกาสิเต มหาชเนน "ธิ กาฬกณฺณี"ติ วิหารโต นิกฺกฑฺฒาปิตา ปฐวิยา
วิวเร ทินฺเน อวีจิชาลานํ อินฺธนํ หุตฺวาว อวีจินิรเย นิพฺพตฺติ, ภิยฺโยโส
มตฺตาย ติตฺถิยานํ ลาภสกฺกาโร ปริหายิ. ภิกฺขู ธมฺมสภายํ กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๙๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=98&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=2142&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=2142&modeTY=2&pagebreak=1#p98