อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๘๑.

คาถายํ สุขา สํฆสฺส สามคฺคีติ สุขสฺส ปจฺจยภาวโต สามคฺคี สุขาติ วุตฺตา ยถา "สุโข พุทฺธานมุปฺปาโท"ติ. ^๑- สมคฺคานญฺจนุคฺคโหติ สมคฺคานํ สามคฺคิอนุโมทเนน อนุคฺคณฺหนํ สามคฺคิอนุรูปํ, ยถา เต สามคฺคึ น วิชหนฺติ, ตถา คหณํ ฐปนํ อนุพลปฺปทานนฺติ อตฺโถ. สํฆํ สมคฺคํ กตฺวานาติ ภินฺนํ สํฆํ ราชิปตฺตํ วา สมคฺคํ สหิตํ กตฺวา. กปฺปนฺติ อายุกปฺปเมว. สคฺคมฺหิ โมทตีติ กามาวจรเทวโลเก อญฺเญ เทเว ทสหิ ฐาเนหิ อภิภวิตฺวา ทิพฺพสุขํ อนุภวมาโน อิจฺฉิตนิปฺผตฺติยาว โมทติ ปโมทติ ลลติ กีฬตีติ. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------ ๑๐. ปทุฏฺฐจิตฺตสุตฺตวณฺณนา [๒๐] ทสมสฺส กา อุปฺปตฺติ? อฏฺฐุปฺปตฺติเยว. เอกทิวสํ กิร ภิกฺขู ธมฺมสภายํ สนฺนิสินฺนา กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ "อาวุโส อิเธกจฺโจ พหุํ ปุญฺญกมฺมํ กโรติ, เอกจฺโจ พหุํ ปาปกมฺมํ, เอกจฺโจ อุภยโวมิสฺสกํ กโรติ, ตตฺถ โวมิสฺสการิโน กีทิโส อภิสมฺปราโย"ติ. อถ สตฺถา ธมฺมสภํ อุปคนฺตฺวา ปญฺญตฺตวรพุทฺธาสเน นิสินฺโน ตํ กถํ สุตฺวา "ภิกฺขเว มรณาสนฺนกาเล สงฺกิลิฏฺฐจิตฺตสฺส ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา"ติ ทสฺเสนฺโต อิมาย อฏฺฐุปฺปตฺติยา อิทํ สุตฺตํ เทเสสิ. ตตฺถ อิธาติ เทสาปเทเส นิปาโต. สฺวายํ กตฺถจิ ปเทสํ อุปาทาย วุจฺจติ "อิเธว ติฏฺฐมานสฺส, เทวภูตสฺส เม สโต"ติอาทีสุ. ^๒- กตฺถจิ สาสนํ อุปาทาย "อิเธว ภิกฺขเว สมโณ อิธ ทุติโย สมโณ"ติอาทีสุ. ^๓- กตฺถจิ @เชิงอรรถ: ^๑ ขุ.ธ. ๒๕/๑๙๔/๕๑ ^๒ ที.มหา. ๑๐/๓๖๙/๒๔๔ @^๓ ม.มู. ๑๒/๑๓๙/๙๘, องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๒๔๑/๒๖๕

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๘๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=81&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=1764&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=1764&modeTY=2&pagebreak=1#p81