อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๘๔.

อปิจ โย มาตาปิตโร ตีสุ วตฺถูสุ อภิปฺปสนฺเน กตฺวา สีเลสุ วา ปติฏฺาเปตฺวา ปพฺพชฺชาย วา นิโยเชตฺวา อุปฏฺหติ, อยํ มาตาปิตุอุปฏฺากานํ อคฺโคติ เวทิตพฺโพ. สา ปนายํ ปาริจริยา ปุตฺตสฺส อุภยโลกหิตสุขาวหาติ ทสฺเสนฺโต "อิเธว นํ ปสํสนฺติ, เปจฺจ สคฺเค ปโมทตี"ติ อาห. ตตฺถ อิธาติ อิมสมึ โลเก. มาตาปิตุอุปฏฺากํ หิ ปุคฺคลํ ปณฺฑิตมนุสฺสา ตตฺถ ปาริจริยาย ปสํสนฺติ วณฺเณนฺติ โถเมนฺติ, ตสฺส จ ทิฏฺานุคตึ อาปชฺชนฺตา สยมฺปิ อตฺตโน มาตาปิตูสุ ตถา ปฏิปชฺชิตฺวา มหนฺตํ ปุญฺ ปสวนฺติ. เปจฺจาติ ปรโลกํ คนฺตฺวา สคฺเค ิโต มาตาปิตุอุปฏฺาโก ทิพฺพสมฺปตฺตีหิ โมทติ ปโมทติ อภินนฺทตีติ. สตฺตมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- ๘. พหุการสุตฺตวณฺณนา [๑๐๗] อฏฺเม พฺราหฺมณคหปติกาติ พฺราหฺมณา เจว คหปติกา จ. เปตฺวา พฺราหฺมเณ เย เกจิ อคารํ อชฺฌาวสนฺตา อิธ คหปติกาติ เวทิตพฺพา. เยติ อนิยมโต นิทฺทิฏฺปรามสนํ. เตติ ^๑- อุปโยคพหุวจนํ. อยเญฺหตฺถ สงฺเขปตฺโถ:- ภิกฺขเว ตุมฺหากํ พหูปการา พฺราหฺมณคฺคหปติกา, เย พฺราหฺมณา เจว เสสอคาริกา จ "ตุเมฺห เอว อมฺหากํ ปุญฺกฺเขตฺตํ, ยตฺถ มยํ อุทฺธคฺคิกํ ทกฺขิณํ ปติฏฺาเปม โสวคฺคิกํ สุขวิปากํ สคฺคสํวตฺตนิกนฺ"ติ จิวราทีหิ ปจฺจเยหิ ปติอุปฏฺิตาติ. เอวํ "อามิสทาเนน อามิสสํวิภาเคน อามิสานุคฺคเหน คหฏฺา ภิกฺขูนํ อุปการวนฺโต"ติ ทสฺเสตฺวา อิทานิ ธมฺมทาเนน ธมฺมสํวิภาเคน ธมฺมานุคฺคเหน @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. โวติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๘๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=384&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=8513&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=8513&pagebreak=1#p384