อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๕๔.

สงฺเขปโต เอวํ ปกาสิเต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส สาสเน โอวาเท อนุสิฏฺฐิยํ อปฺปมตฺตา อธิสีลสิกฺขาทโย สกฺกจฺจํ สมฺปาเทนฺติ, เตสํ วิสุชฺฌติ, อรหตฺตผลวิสุทฺธิยา อติวิย โวทายตีติ. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ------------- ๑๐. เตวิชฺชสุตฺตวณฺณนา [๙๙] ทสเม ธมฺเมนาติ ญาเยน, สมฺมาปฏิปตฺติสงฺขาเตน เหตุนา การเณน. ยาย หิ ปฏิปทาย เตวิชฺโช โหติ, สา ปฏิปทา อิธ ธมฺโมติ เวทิตพฺพํ. กา ปน สา ปฏิปทาติ? จรณสมฺปทา จ วิชฺชาสมฺปทา จ. เตวิชฺชนฺติ ปุพฺเพนิวาสานุสฺสติญาณาทีหิ ตีหิ วิชฺชาหิ สมนฺนาคตํ. พฺราหฺมณนฺติ พาหิตปาปพฺราหฺมณํ. ปญฺญาเปมีติ "พฺราหฺมโณ"ติ ปชานาเปมิ ปติฏฺฐเปมิ. นาญฺญํ ลปิตลาปนมตฺเตนาติ อญฺญํ ชาติมตฺตพฺราหฺมณํ อฏฺฐกาทีหิ ลปิตมตฺตวิปฺปลปนมตฺเตน พฺราหฺมณํ น ปญฺญาเปมีติ. อถ วา ลปิตลาปนมตฺเตนาติ มนฺตานํ อชฺเฌนอชฺฌาปนมตฺเตน. อุภยถาปิ ยํ ปน พฺราหฺมณา สามเวทาทิเวทตฺตยชฺเฌเนน เตวิชฺชํ พฺราหฺมณํ วทนฺติ, ตํ ปฏิกฺขิปติ. ภควตา หิ "ปรมตฺถโต อเตวิชฺชํ พฺราหฺมณํเยว เจเต โภวาทิโน อวิชฺชานิวุตา `เตวิชฺโช พฺราหฺมโณ'ติ วทนฺติ, เอวํ ปน เตวิชฺโช พฺราหฺมโณ โหตี"ติ ทสฺสนตฺถํ ตถา พุชฺฌนกานํ ปุคฺคลานํ อชฺฌาสเยน อยํ เทสนา อารทฺธา. ตตฺถ ยสฺมา วิชฺชาสมฺปนฺโน จรณสมฺปนฺโนเยว โหติ จรณสมฺปทาย วินา วิชฺชาสมฺปตฺติยา อภาวโต, ตสฺมา จรณสมฺปทํ อนฺโตคธํ กตฺวา วิชฺชาสีเสเนว พฺราหฺมณํ ปญฺญาเปตุกาโม "ธมฺเมนาหํ ภิกฺขเว เตวิชฺชํ พฺราหฺมณํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=354&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=7843&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=7843&modeTY=2&pagebreak=1#p354