อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๗๐.

เอเต โข ปุตฺตา โลกสฺมินฺติ เอเต อติชาตาทโย ตโย ปุตฺตา เอว อิมสฺมึ สตฺตโลเก ปุตฺตา นาม, น อิโต วินิมุตฺตา อตฺถิ, อิเมสุ ปน เย ภวนฺติ อุปาสกา เย สรณคมนสมฺปตฺติยา อุปาสกา ภวนฺติ กมฺมสฺสกตญาเณน กมฺมสฺส โกวิทา, เต จ ปณฺฑิตา ปญฺญวนฺโต, ปญฺจสีลทสสีเลน สมฺปนฺนา ปริปุณฺณา, ยาจกานํ วจนํ ชานนฺติ เตสํ มุขาการทสฺสเนเนว อธิปฺปายปูรณโตติ วทญฺญู. เตสํ วา "เทหี"ติ วจนํ สุตฺวา "อิเม ปุพฺเพ ทานํ อทตฺวา เอวํภูตา, มยา ปน เอวํ น ภวิตพฺพนฺ"ติ เตสํ ปริจฺจาเคน ตทตฺถํ ชานนฺตีติ วทญฺญู. ปณฺฑิตานํ วา กมฺมสฺสกตาทิทีปกํ วจนํ ชานนฺตีติ วทญฺญู. "ปทญฺญู"ติ จ ปฐนฺติ, ปทานิยา ปริจฺจาคสีลาติ อตฺโถ. ตโต เอว วิคตมจฺเฉรมลตาย วีตมจฺฉรา. อพฺภฆนาติ อพฺภสงฺขาตา ฆนา, ฆนเมฆปฏลา วา มุตฺโต จนฺโท วิย อุปาสกาทิปริสาสุ ขตฺติยาทิปริสาสุ จ วิโรจเร วิโรจนฺติ, โสภนฺตีติ อนฺโถ. ปญฺจมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๖. อวฏฺฐิกสุตฺตวณฺณนา [๗๕] ฉฏฺเฐ อวุฏฺฐิกสโมติ อวุฏฺฐิกเมฆสโม. เอกจฺโจ หิ เมโฆ สตปฏลสหสฺสปฏโล หุตฺวา อุฏฺฐหิตฺวา ถนนฺโต คชฺชนฺโต วิชฺโชเตนฺโต เอกํ อุทกพินฺทุมฺปิ อปาเตตฺวา วิคจฺฉนฺติ, ตถูปโม เอกจฺโจ ปุคฺคโลติ ทสฺเสนฺโต อาห "อวุฏฺฐิกสโม"ติ. ปเทสวสฺสีติ เอกเทสวสฺสิเมฆสโม. ปเทสวสฺสี วิยาติ หิ ปเทสวสฺสี. เอกจฺโจ เอกสฺมึเยว ฐาเน ฐิเตสุ มนุสฺเสสุ ยถา เอกจฺเจ เตเมนฺติ, เอกจฺเจ น เตเมนฺติ, เอวํ มนฺทํ วสฺสติ, ตถูปมํ เอกจฺจํ ปุคฺคลํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๗๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=270&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=5941&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=5941&modeTY=2&pagebreak=1#p270