อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๒๘.

อภิญฺเยฺยาทิภาเวเนว สมฺมาสมฺพุทฺเธน มยา เทสิตํ, เอวํ เย เอตํ มคฺคพฺรหฺมจริยํ ตทตฺถํ สาสนพฺรหฺมจริยจ ปฏิปชฺชนฺติ, เต ทิฏฺธมฺมิกสมฺปรายิกตฺเถหิ ยถารหํ อนุสาสนฺตสฺส สตฺถุ มยฺหํ สาสนการิโน โอวาทปฺปฏิกรา สกลสฺส วฏฺฏทุกฺขสฺส อนฺตํ ปริยนฺตํ อปฺปวตฺตึ กริสฺสนฺติ, ทุกฺขสฺส วา อนฺตํ นิพฺพานํ สจฺฉิกริสฺสนฺตีติ. อฏฺมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๙. ทุติยนกุหนสุตฺตวณฺณนา [๓๖] นวเม อภิญฺตฺถนฺติ กุสลาทิวิภาเคน ขนฺธาทิวิภาเคน จ สพฺพธมฺเม อภิวิสิฏฺเน าเณน อวิปรีตโต ชานนตฺถํ. ปริญฺตฺถนฺติ เตภูมกธมฺเม "อิทํ ทุกฺขนฺ"ติอาทินา ปริชานนตฺถํ สมติกฺกมตฺถํ จ. ตตฺถ อภิญฺเยฺยอภิชานนา จตุสจฺจวิสยา. ปริญฺเยฺยปริชานนา ปน ยทิปิ ทุกฺขสจฺจวิสยา, ปหานสจฺฉิกิริยาภาวนาภิสมเยหิ ปน วินา นปฺปวตฺตตีติ ปหานาทโยปิ อิธ คหิตาติ เวทิตพฺพํ. เสสํ อนนฺตรสุตฺเต วุตฺตตฺถเมว. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๑๐. โสมนสฺสสุตฺตวณฺณนา [๓๗] ทสเม สุขโสมนสฺสพหุโลติ เอตฺถ สุขนฺติ กายิกสุขํ, โสมนสฺสนฺติ เจตสิกํ. ตสฺมา ยสฺส กายิกํ เจตสิกญฺจ สุขํ อภิณฺหํ ปวตฺตติ, โส สุขโสมนสฺสพหุโลติ วุตฺโต. โยนีติ "จตสฺโส โข อิมา สาริปุตฺต โยนิโย"ติอาทีสุ ^๑- @เชิงอรรถ: ^๑ ม.มู. ๑๒/๑๕๒/๑๑๓

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๒๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=128&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=2801&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=2801&pagebreak=1#p128