ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๔๖๒.

อภาวโต สีติภูตา อเหสุํ, กุสลากุสลเวทนา ปน อรหตฺตผลกฺขเณเยว นิโรธํ
คตา. "สีติรหึสู"ติปิ ปฐนฺติ. สนฺตา ๑- นิรุทฺธา อเหสุนฺติ อตฺโถ. วูปสมึสุ
สงฺขาราติ วิปากกิริยปฺปเภทา สพฺเพปิ ผสฺสาทโย สงฺขารกฺขนฺธธมฺมา
อปฺปฏิสนฺธิกนิโรเธเนว นิรุทฺธตฺตา วิเสเสน อุปสมึสุ. วิญฺญาณํ อตฺถมาคมาติ
วิญฺญาณมฺปิ วิปากกิริยปฺปเภทํ สพฺพํ อปฺปฏิสนฺธิกนิโรเธเนว อตฺถํ วินาสํ
อุปจฺเฉทํ อคมา อคจฺฉิ.
    อิติ ภควา อายสฺมโต ทพฺพสฺส มลฺลปุตฺตสฺส ปญฺจนฺนมฺปิ ขนฺธานํ
ปุพฺเพเยว กิเลสาภิสงฺขารุปาทานสฺส อนวเสสโต นิรุทฺธตฺตา อนุปาทาโน วิย
ชาตเวโท อปฺปฏิสนฺธิกนิโรเธน นิรุทฺธภาวํ นิสฺสาย ปีติเวควิสฺสฏฺฐํ อุทานํ
อุทาเนสีติ.
                       นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
                       ๑๐. ทุติยทพฺพสุตฺตวณฺณนา
    [๘๐] ทสเม ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสีติ ภควา ราชคเห
ยถาภิรนฺตํ วิหริตฺวา ชนปทจาริกํ จรนฺโต อนุกฺกเมน สาวตฺถึ ปตฺวา เชตวเน
วิหรนฺโตเยว เยสํ ภิกฺขูนํ อายสฺมโต ทพฺพสฺส มลฺลปุตฺตสฺส ปรินิพฺพานํ
อปจฺจกฺขํ, เตสํ ตํ ปจฺจกฺขํ กตฺวา ทสฺเสตุํ, เยปิ จ เมตฺติยภูมชเกหิ กเตน
อภูเตน อพฺภาจิกฺขเณน เถเร คารวรหิตา ปุถุชฺชนา, เตสํ เถเร
พหุมานุปฺปาทนตฺถญฺจ อามนฺเตสิ. ตตฺถ ตตฺราติ วจนสญฺญาปเน นิปาตมตฺตํ. โขติ
อวธารเณ เตสุ "ตตฺรา"ติ อิมินา "ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสี"ติ เอเตสํ ปทานํ
@เชิงอรรถ:  สี. อสนฺตา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๔๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=462&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=10339&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=10339&modeTY=2&pagebreak=1#p462


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๖๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]