บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๓๗๙.
อภิวิสิฏฺเฐน ญาเณน วิปสฺสนาสหิตาย มคฺคปญฺญาย ชานิตฺวา มชฺฌิมปฏิปทํ สมฺมาปฏิปนฺนา, ตาย สมฺมาปฏิปตฺติยา. ตตฺร จ นาเหสุนฺติ ตตฺร ตสฺมึ อนฺตทฺวเย ปติตา น อเหสุํ, ตํ อนฺตทฺวยํ ปชหึสูติ อตฺโถ. เตน จ นามญฺญึสูติ เตน อนฺตทฺวยปฺปหาเนน "มม อิทํ อนฺตทฺวยปฺปหานํ อหํ อนฺตทฺวยํ ปหาสึ, อิมินา อนฺตทฺวยปฺปหาเนน เสยฺโย"ติอาทินา ตณฺหาทิฏฺฐิมานมญฺญนาวเสน น อมญฺญึสุ สพฺพมญฺญนานํ สมฺมเทว ปหีนตฺตา. เอตฺถ จ อคฺคผเล ๑- ฐิเต อริยปุคฺคเล สนฺธาย "ตตฺร จ นาเหสุํ, เตน จ นามญฺญึสู"ติ อตีตกาลวเสน อยํ เทสนา ปวตฺตา, มคฺคกฺขเณ ปน อธิปฺเปเต วตฺตมานกาลวเสเนว วตฺตพฺพํ สิยา. วฏฺฏํ เตสํ นตฺถิ ปญฺญาปนายาติ เย เอวํ ปหีนสพฺพมญฺญนา อุตฺตมปุริสา, เตสํ อนุปาทาปรินิพฺพุตานํ กมฺมวิปากกิเลสวเสน ติวิธมฺปิ วฏฺฏํ นตฺถิ ปญฺญาปนาย, วตฺตมานกฺขนฺธเภทโต อุทฺธํ อนุปาทาโน วิย ชาตเวโท อปญฺญตฺติกภาวเมว คจฺฉตีติ อตฺโถ. อฏฺฐมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -------------- ๙. อุปาติธาวนฺติสุตฺตวณฺณนา [๕๙] นวเม รตฺตนฺธการติมิสายนฺติ รตฺติยํ อนฺธกาเร มหาติมิสายํ. รตฺติปิ หิ อนฺธการวิรหิตา โหติ, ยา ปุณฺณมาย รตฺติ ชุโณฺหภาสิตา. อนฺธกาโรปิ "ติมิสา"ติ น วตฺตพฺโพ โหติ อพฺภมหิกาทิอุปกฺกิเลสวิรหิเต เทเว. มหนฺธกาโร หิ "ติมิสา"ติ วุจฺจติ. อยมฺปน อมาวสี รตฺติ เทโว จ เมฆปฏลสญฺฉนฺโน. เตน วุตฺตํ "รตฺตนฺธการติมิสายนฺติ รตฺติยา อนฺธกาเร มหาติมิสายนฺ"ติ. อพฺโภกาเสติ อปฺปฏิจฺฉนฺเน โอกาเส วิหารงฺคเณ. เตลปฺปทีเปสุ ฌายมาเนสูติ เตลปฺปชฺโชเตสุ ชลมาเนสุ. @เชิงอรรถ: ๑ สี. มคฺคผเลเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=379&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=8488&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=8488&modeTY=2&pagebreak=1#p379
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]