อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๔๒.

นิลฺลชฺชภาวํ ปณฺฑิตมานีภาวญฺจ นีตา "มยเมวํ ภณามา"ติ, ตํ ตถา อตฺตโน ภณนฺตสฺส การณํ น วิทู, อวิทฺทสุโน ^๑- น ชานนฺตีติ อตฺโถ. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- ๑๐. จูฬปนฺถกสุตฺตวณฺณนา [๕๐] ทสเม จูฬปนฺถโกติ มหาปนฺถกตฺเถรสฺส กนิฏฺภาติกตฺตา จ ปนฺเถ ชาตตฺตา จ ทหรกาเล ลทฺธโวหาเรน อปรภาเคปิ อยมายสฺมา "จูฬปนฺถโก"เตฺวว ปญฺายิตฺถ. คุณวิเสเสหิ ปน ฉฬภิญฺโ ปภินฺนปฏิสมฺภิโท "เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ มโนมยํ กายํ อภินิมฺมินนฺตานํ ยทิทํ จูฬปนฺถโก, เจโตวิวฏฺฏกุสลานํ ยทิทํ จูฬปนฺถโก"ติ ^๒- ทฺวีสุ าเนสุ ภควตา เอตทคฺเค ปิโต อสีติยา มหาสาวเกสุ อพฺภนฺตโร. โส เอกทิวสํ ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฺปฏิกฺกนฺโต อตฺตโน ทิวาฏฺาเน ทิวาวิหารํ นิสินฺโน สมาปตฺตีหิ ทิวสภาคํ วีตินาเมตฺวา สายนฺหสมยํ อุปาสเกสุ ธมฺมสฺสวนตฺถํ อนาคเตสุ เอว วิหารมชฺฌํ ปวิสิตฺวา ภควติ คนฺธกุฏิยํ นิสินฺเน "อกาโล ตาว ภควโต อุปฏฺานํ อุปสงฺกมิตุนฺ"ติ คนฺธกุฏิปฺปมุเข เอกมนฺตํ นิสีทิ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา. เตน วุตฺตํ "เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา จูฬปนฺถโก ภควโต อวิทูเร นิสินฺโน โหติ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย ปริมุขํ สตึ อุปฏฺเปตฺวา"ติ โส หิ ตทา กาลปริจฺเฉทํ กตฺวา สมาปตฺตึ สมาปชฺชิตฺวา นิสีทิ. เอตมตฺถํ วิทิตฺวาติ เอตํ อายสฺมโต จูฬปนฺถกสฺส กายจิตฺตานํ สมฺมาปณิหิตภาวสงฺขาตํ อตฺถํ ชานิตฺวา. อิมํ อุทานนฺติ อญฺโปิ โย @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,ม. อวิทู ^๒ องฺ. เอกก. ๒๐/๑๙๙/๒๔

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๔๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=342&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=7658&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=7658&pagebreak=1#p342