อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๙๘.

ตติยมคฺโค วุตฺโต โหติ, อกฺโกสาทีนํ อจฺจนฺตขมนํ ตตฺถ ปกาสิตํ โหติ, อุภยถาปิ เนสํ วิโรธาภาวํ ทสฺเสติ. ปพฺพโต วิย โส ิโต อเนโชติ เอชา วุจฺจติ จลนกิเลสปริปนฺโถ, เอชาเหตูนํ อวเสสกิเลสานํ อภาเวน อเนโช, อเนชตฺตาเยว สพฺพกิเลเสหิ ปรวาทวาเตหิ จ อกมฺปนียตฺตา ิโต เอกคฺฆนปพฺพตสทิโส. สุขทุกฺเขสุ น เวธติ ส ภิกฺขูติ โส ภินฺนกิเลโส ภิกฺขุ สุขทุกฺขนิมิตฺตํ น กมฺปตีติ เหฏฺา วุตฺตนเยเนว อตฺโถ เวทิตพฺโพ. อิติ ภควา เตสํ ปญฺจสตานํ ภิกฺขูนํ อรหตฺตาธิคเมน ตาทิภาวปฺปตฺตึ เอกชฺฌํ กตฺวา เอกปุคฺคลาธิฏฺานํ อุทานํ อุทาเนสีติ. ตติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- ๔. สาริปุตฺตสุตฺตวณฺณนา [๒๔] จตุตฺเถ ปริมุขํ สตึ อุปฏฺเปตฺวาติ อารมฺมณาภิมุขํ สตึ ปยิตฺวา มุขสมีเป กตฺวา. ตถา หิ วิภงฺเค วุตฺตํ:- "อยํ สติ อุปฏฺิตา โหติ สุปฏฺิตา นาสิกคฺเค วา มุขนิมิตฺเต วา, เตน วุจฺจติ ปริมุขํ สตึ อุปฏฺเปตฺวา"ติ. ^๑- อถ วา "ปรีติ ปริคฺคหฏฺโ, มุขนฺติ นิยฺยานฏฺโ สตีติ อุปฏฺานฏฺโ, เตน วุจฺจติ `ปริมุขํ สตินฺ'ติ. "เอวํ ปฏิสมฺภิทายํ ^๒- วุตฺตนเยนเปตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. ตตฺรายํ สงฺเขปตฺโถ:- ปริคฺคหิตนิยฺยานสตึ กตฺวาติ. นิยฺยานนฺติ จ สติยา โอคาหิตพฺพํ อารมฺมณํ ทฏฺพฺพํ. เอตฺถ จ ปุริโม ปจฺฉิโม จ อตฺโถ สพฺพสงฺคาหกวเสน, อิตโร สมาปตฺติยา ปุพฺพภาคสมนฺนาหารวเสน @เชิงอรรถ: ^๑ อภิ.วิ. ๓๕/๕๓๗/๓๐๔ ^๒ ขุ.ปฏิ. ๓๑/๑๖๔/๑๘๘

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=198&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=4437&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=4437&pagebreak=1#p198