ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๑๑๖.

ปุคฺคโล ปรโลเก มนุสฺสภูโต มนุสฺสสุขํ, เทวภูโต ทิพฺพสุขํ, อุภยํ อติกฺกมนฺโต
นิพฺพานสุขํ ลภตีติ. เอตฺถ จ ตาทิสสฺส ปุคฺคลสฺส อวสฺสํ ภาวิตาย ตํ สุขํ
ปจฺจุปฺปนฺนํ วิย โหตีติ ทสฺสนตฺถํ "ลภเต"ติ วุตฺตํ. ปุริมคาถายปิ เอเสว นโย.
                       ตติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                        ๔. สกฺการสุตฺตวณฺณนา
      [๑๔] จตุตฺเถ เตน โข ปน สมเยน ภควา สกฺกโต โหตีติ กปฺปานํ
สตสหสฺสาธิเกสุ จตูสุ อสงฺเขฺยยฺเยสุ ปริปูริตสฺส ปุญฺญสมฺภารวิเสสสฺส ผลภูเตน
"อิโต ปรํ มยฺหํ โอกาโส นตฺถี"ติ อุสฺสาหชาเตน วิย อุปรูปริ วฑฺฒมาเนน
สกฺการาทินา ภควา สกฺกโต โหติ. สพฺพทิสาสุ หิ ยมกมหาเมโฆ วุฏฺฐหิตฺวา
มโหฆํ วิย สพฺพปารมิโย "เอกสฺมึ อตฺตภาเว วิปากํ ทสฺสามา"ติ สมฺปิณฺฑิตา
วิย ภควโต ลาภสกฺการมโหฆํ นิพฺพตฺตยึสุ. ตโต อนฺนปานวตฺถยาน-
มาลาคนฺธวิเลปนาทิหตฺถา ขตฺติยพฺราหฺมณาทโย อาคนฺตฺวา "กหํ พุทฺโธ, กหํ ภควา,
กทํ เทวเทโว, กหํ นราสโภ, กหํ ปุริสสีโห"ติ ภควนฺตํ ปริเยสนฺติ. สกฏสเตหิ
ปจฺจเย อาหริตฺวา โอกาสํ อลภมานา สมนฺตา คาวุตปฺปมาเณปิ สกฏธุเรน
สกฏธุรํ อาหจฺจ ติฏฺฐนฺติ เจว อนุพนฺธนฺติ จ อนฺธกวินฺทพฺราหฺมณาทโย วิย.
สพฺพนฺตํ ขนฺธเก ๑- เตสุ เตสุ จ สุตฺเตสุ อาคตนเยน เวทิตพฺพํ. ยถา จ
ภควโต, เอวํ ภิกฺขุสํฆสฺสาติ. วุตฺตเญฺหตํ:-
           "ยาวตา โข จุนฺท เอตรหิ สํฆา วา คณา วา โลเก
        อุปฺปนฺนา, นาหํ จุนฺท อญฺญํ เอกสํฆมฺปิ สมนุปสฺสามิ เอวํ
        ลาภคฺคยสคฺคปฺปตฺตํ, ยถริวายํ จุนฺท ภิกฺขุสํโฆ"ติ. ๒-
@เชิงอรรถ:  วิ.มหา. ๕/๒๘๒/๕๓   ที.ปา. ๑๑/๑๗๖/๑๐๗



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=116&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=2592&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=2592&modeTY=2&pagebreak=1#p116


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]