บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๗๖.
วตฺถุํ อเทสาเปตฺวา กโรโต กิริยากิริยโต ฯ โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ กุฏีการสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺิตา ฯ {๓๖๕} เตน สมเยนาติ วิหารการสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ โกสมฺพิยนฺติ เอวํนามเก นคเร ฯ โฆสิตาราเมติ โฆสิตสฺส อาราเม ฯ โฆสิตนามเกน กิร เสฏฺินา โส การิโต ตสฺมา โฆสิตาราโมติ วุจฺจติ ฯ ฉนฺนสฺสาติ โพธิสตฺตกาเล อุปฏฺากฉนฺนสฺส ฯ วิหารวตฺถุํ ภนฺเต ชานาหีติ วิหารสฺส ปติฏฺานฏฺานํ ภนฺเต ชานาหิ ฯ เอตฺถ จ วิหาโรติ น สกลวิหาโร เอโก อาวาโส ฯ เตเนวาห อยฺยสฺส วิหารํ การาเปสฺสามีติ ฯ เจติยรุกฺขนฺติ เอตฺถ จิตีกตตฺเถน เจติยํ ฯ ปูชารหานํ เทวฏฺานานเมตํ อธิวจนํ ฯ เจติยนฺติ สมฺมตํ รุกฺขํ เจติยรุกฺขํ ฯ คาเมน ปูชิตํ คามสฺส วา ปูชิตนฺติ คามปูชิตํ ฯ เอส นโย เสสปเทสุ ฯ อปิเจตฺถ ชนปโทติ เอกสฺส รญฺโ รชฺเช เอโก โกฏฺาโส ฯ รฏฺนฺติ สกลรฏฺ เวทิตพฺพํ ฯ สกลรฏฺมฺปิ หิ กทาจิ ตสฺส รุกฺขสฺส ปูชํ กโรติ ฯ เตน วุตฺตํ รฏฺปูชิตนฺติ ฯ เอกินฺทฺริยนฺติ กายินฺทฺริยํ สนฺธาย วทนฺติ ฯ ชีวสญฺิโนติ สตฺตสญฺิโน ฯ {๓๖๖} มหลฺลกนฺติ สสฺสามิกภาเวน สํยาจิกกุฏิโต มหนฺตภาโว เอตสฺส อตฺถีติ มหลฺลโก ฯ ยสฺมา วา วตฺถุํ เทสาเปตฺวา ปมาณาติกฺกเมนาปิ กาตุํ วฏฺฏติ ตสฺมา ปมาณมหนฺตตายปิ มหลฺลโก ฯ ตํ มหลฺลกํ ฯ ยสฺมา ปนสฺส ตํ ปมาณมหตฺตํ สสฺสามิกตฺตาว ลพฺภติ ตสฺมา ตทตฺถทสฺสนตฺถํ มหลฺลโก นาม วิหาโร สสฺสามิโกเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๗๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=76&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=1583&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=1583&pagebreak=1#p76
จบการแสดงผล หน้าที่ ๗๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]