อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๗.

โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ ฉฏฺสิกฺขาปทํ ฯ {๘๒๒} สตฺตเม ฯ ภุญฺชิสฺสามีติ ปฏิคฺคณฺหาติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ อิทํ ปโยคทุกฺกฏํ นาม ฯ ตสฺมา น เกวลํ ปฏิคฺคหเณเยว โหติ ปฏิคฺคณฺหิตฺวา ปุน อญฺโต อาหรเณปิ สุกฺขาปเนปิ วทฺทลิทิวเส ภชฺชนตฺถาย อุทฺธนสชฺชเนปิ กปลฺลสชฺชเนปิ ทพฺพิสชฺชเนปิ ทารูนิ อาทาย อคฺคิกรเณปิ กปลฺลมฺหิ ธญฺปกฺขิปเนปิ ทพฺพิยา สงฺฆฏฺฏเนสุปิ โกฏฺฏนตฺถํ อุทุกฺขลมุสลาทิสชฺชเนสุปิ โกฏฺฏนปปฺโผฏนโธวนาทีสุปิ ยาว มุเข เปตฺวา อชฺโฌหรณตฺถํ ทนฺเตหิ สงฺขาทติ ตาว สพฺพปฺปโยเคสุ ทุกฺกฏานิ ฯ อชฺโฌหารกาเล ปน อชฺโฌหารคณนาย ปาจิตฺติยานิ ฯ เอตฺถ จ วิญฺตฺติ เจว โภชนญฺจ ปมาณํ ฯ ตสฺมา สยํ วิญฺาเปตฺวา อญฺาย ภชฺชนโกฏฺฏนปจนานิ การาเปตฺวา ภุญฺชนฺติยาปิ อาปตฺติ ฯ อญฺาย วิญฺาเปตฺวา สยํ ภชฺชนาทีนิ กตฺวา ภุญฺชนฺติยาปิ อาปตฺติ ฯ มหาปจฺจริยํ ปน วุตฺตํ อิทํ อามกธญฺ นาม มาตรํปิ วิญฺาเปตฺวา ภุญฺชนฺติยา ปาจิตฺติยเมว อวิญฺตฺติยา ลทฺธํ สยํ ภชฺชนาทีนิ กตฺวา วา การาเปตฺวา วา ภุญฺชนฺติยา ทุกฺกฏํ อญฺาย วิญฺตฺติยา ลทฺธํ สยํ วา ภชฺชนาทีนิ กตฺวา ตาย วา การาเปตฺวา อญฺาย วา การาเปตฺวา ภุญฺชนฺติยาปิ ทุกฺกฏเมวาติ ฯ ปุนปิ วุตฺตํ อญฺาย วิญฺตฺติยา ลทฺธํ ตํ เจ สยํ ภชฺชนาทีนิ กตฺวา ภุญฺชนฺติยา ปาจิตฺติยเมว ภชฺชนาทีนิ การาเปตฺวา ภุญฺชนฺติยา ปน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=537&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11301&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11301&pagebreak=1#p537