อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๖.

{๘๑๐} ปญฺจเม ฯ อติคมฺภีรํ อุทกสุทฺธิกํ อาทียตีติ อติอนฺโต ปเวเสตฺวา อุทกโธวนํ กุรุมานา ฯ {๘๑๒} เกสคฺคมตฺตํปิ อติกฺกาเมตีติ วิตฺถารโต ตติยํ วา จตุตฺถํ วา องฺคุลึ คมฺภีรโต ทฺวินฺนํ ปพฺพานํ อุปริ เกสคฺคมตฺตํปิ ปเวเสนฺติยา ปาจิตฺติยนฺติ อตฺโถ ฯ วุตฺตํ เหตํ มหาปจฺจริยํ เอกจฺจิสฺสา องฺคุลิยา ตีณิ ปพฺพานิ อาทาตุํ น ลภติ ติณฺณํ วา จตุนฺนํ วา เอกํปิ ปพฺพํ อาทาตุํ น ลภตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ สมุฏฺานาทีนิปิ ตลฆาฏเก วุตฺตสทิสาเนวาติ ฯ ปญฺจมสิกฺขาปทํ ฯ {๘๑๕} ฉฏฺเ ฯ ภตฺตวิสฺสคฺคนฺติ ภตฺตกิจฺจํ ฯ ปานีเยน จ วิธูปเนน จ อุปติฏฺิตฺวาติ เอเกน หตฺเถน ปานียถาลกํ เอเกน วีชนึ คเหตฺวา วีชมานา สมีเป ตฺวาติ อตฺโถ ฯ อจฺจาวทตีติ ปุพฺเพปิ ตุมฺเห เอวํ ภุญฺชถ อหํ เอวํ อุปฏฺานํ กโรมีติ ปพฺพชิตจาริตฺตํ อติกฺกมิตฺวา เคหสิตกถํ กเถตีติ อตฺโถ ฯ {๘๑๗} ยงฺกิญฺจิ ปานียนฺติ สุทฺธอุทกํ วา โหตุ ตกฺกทธิมธุรสขีราทีนํ วา อญฺตรํ ฯ ยากาจิ วีชนีติ อนฺตมโส จีวรกณฺโณปิ ฯ หตฺถปาเส ติฏฺติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺสาติ อิธ านปจฺจยาว ปาจิตฺติยํ วุตฺตํ ฯ ปหารปจฺจยา ปน ขนฺธเก ทุกฺกฏํ ปญฺตฺตํ ฯ {๘๑๙} เทติ ทาเปตีติ ปานียํ วา สูปาทึ วา อิมํ ปิวถ อิมินา ภุญฺชถาติ เทติ ฯ ตาลวณฺฏํ อิมินา วีชนฺโต ภุญฺชาติ เทติ ฯ อญฺเน วา อุภยํปิ ทาเปติ อนาปตฺติ ฯ อนุปสมฺปนฺนํ อาณาเปตีติ อุปติฏฺาปนตฺถํ สามเณรึ อาณาเปติ อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ เอฬกโลมสมุฏฺานํ กิริยา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=536&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11280&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11280&pagebreak=1#p536