บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๕๓๔.
ภินฺทิตฺวา เอเกกํ มิญฺชํ ขาทนฺติยา ปน ปโยคคณนาย ปาจิตฺติยานีติ ฯ {๗๙๗} ปลณฺฑุกาทีนํ วณฺเณน วา มิญฺชาย วา นานตฺตํ เวทิตพฺพํ ฯ วณฺเณน ตาว ปลณฺฑุโก นาม ปณฺฑุวณฺโณ โหติ ภญฺชนโก โลหิตวณฺโณ หรีตโก หรีตปณฺณวณฺโณ ฯ มิญฺชาย ปน ปลณฺฑุกสฺส เอกมิญฺชา โหติ ภญฺชนกสฺส เทฺว หรีตกสฺส ติสฺโส จาปลสุโณ อมิญฺชโก ฯ องฺกุรมตฺตเมว หิ ตสฺส โหติ ฯ มหาปจฺจริยาทีสุ ปน ปลณฺฑุกสฺส ตีณิ มิญฺชานิ ภญฺชนกสฺส เทฺว หรีตกสฺส เอกนฺติ วุตฺตํ ฯ เอเต ปลณฺฑุกาทโย สภาเวเนว วฏฺฏนฺติ ฯ สูปสมฺปากาทีสุ ปน มาคธิกํปิ วฏฺฏติ ฯ ตํ หิ ปจฺจมาเนสุ มุคฺคสูปาทีสุ วา มจฺฉมํสวิกติยา วา เตเล วา พทรสาลวาทีสุ วา อมฺพิลสากาทีสุ วา อุตฺตริภงฺเคสุ วา ยตฺถ กตฺถจิ อนฺตมโส ยาคุภตฺเตปิ ปกฺขิปิตุํ วฏฺฏติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ เอฬกโลมสมุฏฺฐานํ กิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ ลสุณสิกฺขาปทํ ปฐมํ ฯ {๗๙๙} ทุติเย ฯ สมฺพาเธติ ปฏิจฺฉนฺโนกาเส ฯ ตสฺส วิภาคทสฺสนตฺถํ ปน อุโภ อุปกจฺฉกา มุตฺตกรณนฺติ วุตฺตํ ฯ เอกมฺปิ โลมนฺติ กตฺตริยา วา สณฺฑาสเกน วา ขุเรน วา เยนเกนจิ เอกปฺปโยเคน เอกํ วา พหูนิ วา สํหราเปนฺติยา ปโยคคณนาย ปาจิตฺติยานิ น โลมคณนาย ฯ {๘๐๑} อาพาธปจฺจยาติ คณฺฑุกจฺฉุอาทิอาพาธปจฺจยา สํหราเปนฺติยา อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ จตุสฺสมุฏฺฐานํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=534&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11238&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11238&modeTY=2&pagebreak=1#p534
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]