บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๕๓๓.
ปาจิตฺติยา ธมฺมาติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ ฯ เสสํ วุตฺตนยเมวาติ ฯ สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย ภิกฺขุนีวิภงฺเค ตึสก- กณฺฑวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ -------------- ขุทฺทกกณฺฑวณฺณนา ตึสกานนฺตรํ ธมฺมา ฉสฺสฏฺฐิสตสงฺคหา สงฺคีตา เย อยํ ทานิ โหติ เตสํปิ วณฺณนา ฯ {๗๙๓} ตตฺถ ลสุณวคฺคสฺส ตาว ปฐมสิกฺขาปเท ฯ เทฺว ตโย ภณฺฑิเกติ เทฺว วา ตโย วา โปฏฺฏลเก ฯ สมฺปุณฺณมิญฺชานเมตํ อธิวจนํ ฯ น มตฺตํ ชานิตฺวาติ ปมาณํ อชานิตฺวา เขตฺตปาลสฺส วาเรนฺตสฺส วาเรนฺตสฺส พหุลสุณํ อาหราเปสิ ฯ อญฺญตรํ หํสโยนินฺติ สุวณฺณหํสโยนึ ฯ โส ตาสํ เอเกกนฺติ โส หํโส ชาติสฺสโร อโหสิ ฯ อถ ปุพฺพสิเนเหน อาคนฺตฺวา ตาสํ เอเกกํ ปตฺตํ เทติ ฯ ตํ ตาปน ตาฬนเฉทนกฺขมํ สุวณฺณเมว โหติ ฯ {๗๙๕} มาคธิกนฺติ มคเธสุ ชาตํ ฯ มคธรฏฺเฐ ชาตํ ลสุณเมว หิ อิธ ลสุณนฺติ อธิปฺเปตํ ฯ ตํปิ ภณฺฑิกลสุณเมว น เอกทฺวิติมิญฺชกํ ฯ กุรุนฺทิยํ ปน ชาติเทสํ อวตฺวา มาคธิกํ นาม ภณฺฑิกลสุณนฺติ วุตฺตํ ฯ อชฺโฌหาเร อชฺโฌหาเรติ เอตฺถ สเจ เทฺว ตโย ภณฺฑิเก เอกโตเยว สงฺฆริตฺวา อชฺโฌหรติ เอกํ ปาจิตฺติยํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=533&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11218&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11218&modeTY=2&pagebreak=1#p533
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]