อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๐๒.

โกทณฺโฑติ อถโข สพฺพาปิ ธนุวิกติ สทฺธึ สรวิกติยา อาวุธนฺติ เวทิตพฺพา ฯ ตสฺมา สทฺธึ วา สเรน ธนุํ คเหตฺวา สุทฺธธนุํ วา สุทฺธสรํ วา สชิยธนุํ วา นิชฺชิยธนุํ วา คเหตฺวา ิตสฺส วา นิสินฺนสฺส วา ธมฺมํ เทเสตุํ น วฏฺฏติ ฯ สเจ ปนสฺส ธนุ กณฺเปิ ปฏิมุกฺกํ โหติ ยาว หตฺเถน น คณฺหาติ ตาว ธมฺมํ เทเสตุํ วฏฺฏติเยวาติ ฯ ฉฏฺโ วคฺโค ฯ {๖๓๘} อกฺกนฺตสฺสาติ ฉตฺตทณฺฑเก องฺคุลนฺตรํ อปฺปเวเสตฺวา เกวลํ ปาทุกํ อกฺกมิตฺวา ิตสฺส ฯ ปฏิมุกฺกสฺสาติ ปฏิมุญฺจิตฺวา ิตสฺส ฯ อุปาหนายปิ เอเสว นโย ฯ โอมุกฺโกติ ปเนตฺถ ปณฺหิกพนฺธํ โอมุญฺจิตฺวา ิโต วุจฺจติ ฯ {๖๔๐} ยานคตสฺสาติ เอตฺถ สเจปิ ทฺวีหิ ชเนหิ หตฺถสงฺฆาเฏน คหิโต สาฏเก วา เปตฺวา อํเสน วยฺหติ อยุตฺเต วา วยฺหาทิเก ยาเน วิสงฺขริตฺวา วา ปิเต จกฺกมตฺเตปิ นิสินฺโน ยานคโตเตฺวว สงฺขฺยํ คจฺฉติ ฯ สเจ ปน เทฺวปิ เอกยาเน นิสินฺนา โหนฺติ วฏฺฏติ ฯ วิสุํ นิสินฺเนสุปิ อุจฺเจ ยาเน นิสินฺเนน นีเจ ยาเน นิสินฺนสฺส ธมฺมํ เทเสตุํ วฏฺฏติ ฯ สมปฺปมาเณปิ วฏฺฏติ ฯ ปุริเม ยาเน นิสินฺเนน ปจฺฉิเม นิสินฺนสฺส ธมฺมํ เทเสตุํ วฏฺฏติ ฯ ปจฺฉิเม ปน อุจฺจตเรปิ นิสินฺเนน ธมฺมํ เทเสตุํ น วฏฺฏติ ฯ {๖๔๑} สยนคตสฺสาติ อนฺตมโส กฏสารเกปิ ปกติภูมิยํปิ นิปนฺนสฺส อุจฺเจปิ มญฺเจ วา ปิเ วา ภูมิปฺปเทเส วา ิเตน วา นิสินฺเนน วา ธมฺมํ เทเสตุํ น วฏฺฏติ ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๐๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=502&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10567&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10567&pagebreak=1#p502