ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๓๙๖.

กิริยา อวิกปฺปนํ อกิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ
กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                 ปรมฺปรโภชนสิกฺขาปทํ ตติยํ ฯ
     {๒๓๐} จตุตฺถสิกฺขาปเท ฯ กาณมาตาติ กาณาย มาตา ฯ สา
กิรสฺสา ธีตา อภิรูปา ทสฺสนียา อโหสิ ฯ เย เย ตํ ปสฺสนฺติ
เต เต ราเคน กาณา โหนฺติ ราคนฺธา โหนฺตีติ อตฺโถ ฯ
ตสฺมา ปเรสํ กาณภาวกรณโต กาณาติ วิสฺสุตา อโหสิ ฯ
ตสฺสา วเสน มาตาปิสฺสา กาณมาตาติ ปากฏา ชาตา ฯ อาคตนฺติ
อาคมนํ ฯ กิสฺมึ วิยาติ กีทิสํ วิย ฯ ลชฺชนกํ วิย โหตีติ อธิปฺปาโย ฯ
ริตฺตหตฺถํ คนฺตุนฺติ ริตฺตา หตฺถา อสฺมึ คมเน ตทิทํ ริตฺตหตฺถํ ฯ
ตํ ริตฺตหตฺถํ คมนํ คนฺตุํ ลชฺชนกํ วิย โหตีติ วุตฺตํ โหติ ฯ
ปริกฺขยํ อคมาสีติ อุปาสิกา อริยสาวิกา ภิกฺขู ทิสฺวา สนฺตํ
อทาตุํ น สกฺโกติ ตสฺมา ตาว ทาเปสิ ยาว สพฺพํ ปริกฺขยํ
อคมาสิ ฯ ธมฺมิยา กถายาติ เอตฺถ กาณาปิ มาตุ อตฺถาย
เทสิยมานํ ธมฺมํ สุณนฺตี เทสนาปริโยสาเน โสตาปนฺนา อโหสิ ฯ
อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามีติ อาสนโต อุฏฺฐหิตฺวา คโต ฯ โสปิ ปุริโส
สตฺถา กิร กาณมาตาย นิเวสนํ อคมาสีติ สุตฺวา กาณํ อาเนตฺวา
ปกติฏฺฐาเนเยว ฐเปสิ ฯ {๒๓๑} อิมสฺมึ ปน วตฺถุสฺมึ อุปฺปนฺนมตฺเต
อปฺปญฺญตฺเตเนว สิกฺขาปเท ปาเถยฺยวตฺถุ อุทปาทิ ฯ ตสฺมา
อนนฺตรเมว เจตํ ทสฺเสตุํ เตน โข ปน สมเยนาติ อาทิ วุตฺตํ ฯ
โสปิ จ อุปาสโก อริยสาวกตฺตา สพฺพเมว ทาเปสิ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=396&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8345&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8345&modeTY=2&pagebreak=1#p396


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๙๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]