บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๙๖.
กิริยา อวิกปฺปนํ อกิริยา โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ ปรมฺปรโภชนสิกฺขาปทํ ตติยํ ฯ {๒๓๐} จตุตฺถสิกฺขาปเท ฯ กาณมาตาติ กาณาย มาตา ฯ สา กิรสฺสา ธีตา อภิรูปา ทสฺสนียา อโหสิ ฯ เย เย ตํ ปสฺสนฺติ เต เต ราเคน กาณา โหนฺติ ราคนฺธา โหนฺตีติ อตฺโถ ฯ ตสฺมา ปเรสํ กาณภาวกรณโต กาณาติ วิสฺสุตา อโหสิ ฯ ตสฺสา วเสน มาตาปิสฺสา กาณมาตาติ ปากฏา ชาตา ฯ อาคตนฺติ อาคมนํ ฯ กิสฺมึ วิยาติ กีทิสํ วิย ฯ ลชฺชนกํ วิย โหตีติ อธิปฺปาโย ฯ ริตฺตหตฺถํ คนฺตุนฺติ ริตฺตา หตฺถา อสฺมึ คมเน ตทิทํ ริตฺตหตฺถํ ฯ ตํ ริตฺตหตฺถํ คมนํ คนฺตุํ ลชฺชนกํ วิย โหตีติ วุตฺตํ โหติ ฯ ปริกฺขยํ อคมาสีติ อุปาสิกา อริยสาวิกา ภิกฺขู ทิสฺวา สนฺตํ อทาตุํ น สกฺโกติ ตสฺมา ตาว ทาเปสิ ยาว สพฺพํ ปริกฺขยํ อคมาสิ ฯ ธมฺมิยา กถายาติ เอตฺถ กาณาปิ มาตุ อตฺถาย เทสิยมานํ ธมฺมํ สุณนฺตี เทสนาปริโยสาเน โสตาปนฺนา อโหสิ ฯ อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามีติ อาสนโต อุฏฺฐหิตฺวา คโต ฯ โสปิ ปุริโส สตฺถา กิร กาณมาตาย นิเวสนํ อคมาสีติ สุตฺวา กาณํ อาเนตฺวา ปกติฏฺฐาเนเยว ฐเปสิ ฯ {๒๓๑} อิมสฺมึ ปน วตฺถุสฺมึ อุปฺปนฺนมตฺเต อปฺปญฺญตฺเตเนว สิกฺขาปเท ปาเถยฺยวตฺถุ อุทปาทิ ฯ ตสฺมา อนนฺตรเมว เจตํ ทสฺเสตุํ เตน โข ปน สมเยนาติ อาทิ วุตฺตํ ฯ โสปิ จ อุปาสโก อริยสาวกตฺตา สพฺพเมว ทาเปสิ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=396&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8345&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8345&modeTY=2&pagebreak=1#p396
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๙๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]