บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๓๕๑.
ปกฺขิปติ เอกาว อาปตฺติ ฯ เอเกกํ ติณํ วา ปณฺณํ วา ปกฺขิปนฺตสฺส ปโยเค ปโยเค อาปตฺติ ฯ มตฺติกายปิ อญฺเญสุปิ กฏฺฐกทฺทมโคมยาทีสุ เอเสว นโย ฯ อิทํ ปน มหาอุทกํ สนฺธาย น วุตฺตํ ฯ ยํ ติเณ วา มตฺติกาย วา ปกฺขิตฺตาย ปริยาทานํ คจฺฉติ อาวิลํ วา โหติ ยตฺถ ปาณกา มรนฺติ ตาทิสํ อุทกํ สนฺธาย วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ ติสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ สปฺปาณกสิกฺขาปทํ ทสมํ สมตฺโต วณฺณนากฺกเมน เสนาสนวคฺโค ทุติโย ฯ {๑๔๑-๑๔๔} ภิกฺขุนีวคฺคสฺส ปฐมสิกฺขาปเท ฯ ลาภิโน โหนฺตีติ เอตฺถ น เตสํ ภิกฺขุนิโย เทนฺติ น ทาเปนฺติ ฯ มหากุเลหิ ปพฺพชิตา ปน กุลธีตโร อตฺตโน สนฺติกํ อาคตานํ ญาติมนุสฺสานํ กุโต อยฺเย โอวาทํ อุทฺเทสํ ปริปุจฺฉํ ลภถาติ ปุจฺฉนฺตานํ อสุโก จ อสุโก จ เถโร โอวทตีติ อสีติมหาสาวเก อุทฺทิสิตฺวา กถานุสาเรน เตสํ สีลสุตาจารชาติโคตฺตาทิเภทํ วิชฺชมานคุณํ กถยนฺติ ฯ เอวรูปา หิ วิชฺชมานคุณา กเถตุํ วฏฺฏนฺติ ฯ ตโต ปสนฺนจิตฺตา มนุสฺสา เถรานํ จีวราทิเภทํ มหนฺตํ ลาภสกฺการํ อภิหรึสุ ฯ เตน วุตฺตํ ลาภิโน โหนฺติ จีวร ฯเปฯ ปริกฺขารนฺติ ๑- ฯ ภิกฺขุนิโย อุปสงฺกมิตฺวาติ เตสํ กิร สนฺติเก ตาสุ เอกา ภิกฺขุนีปิ น อาคจฺฉติ @เชิงอรรถ: ๑. วิ. มหาวิภงฺค. ๒/๒๖๕.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=351&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7389&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7389&modeTY=2&pagebreak=1#p351
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]