อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๔๗.

ตสฺมึ ิโตติ อาหจฺจปาทเก มญฺเจ วา ปีเ วา ิโต อุปริ นาคทนฺตกาทีสุ ลคฺคิตกํ จีวรํ วา กิญฺจิ วา คณฺหาติ อญฺ วา ลคฺเคติ ตสฺสาปิ อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ เอฬกโลมสมุฏฺานํ กายโต จ กายจิตฺตโต จ สมุฏฺาติ กิริยา โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ เวหาสกุฏีสิกฺขาปทํ อฏฺมํ ฯ {๑๓๕} นวมสิกฺขาปเท ฯ ยาว ทฺวารโกสาติ เอตฺถ ทฺวารโกโส นาม ปิฏฺิสงฺฆาฏสฺส สามนฺตา กวาฏวิตฺถารปฺปมาโณ โอกาโส ฯ มหาปจฺจริยํ ปน ทฺวารพาหโต ปฏฺาย ทิยฑฺฒหตฺโถติ วุตฺตํ ฯ กุรุนฺทิยํ ทฺวารสฺส อุโภสุ ปสฺเสสุ กวาฏปฺปมาณนฺติ วุตฺตํ ฯ มหาอฏฺกถายํ กวาฏํ นาม ทิยฑฺฒหตฺถํปิ โหติ ทฺวิหตฺถํปิ อฑฺฒเตยฺยหตฺถํปีติ วุตฺตํ ฯ ตํ สุวุตฺตํ ฯ ตเทว หิ สนฺธาย ภควตา ปิฏฺิสงฺฆาฏสฺส สามนฺตา หตฺถปาสาติ อยํ อุกฺกฏฺปริจฺเฉโท กโต ฯ อคฺคลฏฺปนายาติ สกวาฏทฺวารพนฺธฏฺปนาย สกวาฏสฺส ทฺวารพนฺธสฺส นิจฺจลภาวตฺถายาติ อตฺโถ ฯ ทฺวารฏฺปนายาติ อิทํปิ หิ ปทภาชนํ อิมเมวตฺถํ สนฺธาย ภาสิตํ ฯ อยํ ปเนตฺถ อธิปฺปาโย ฯ กวาฏํ หิ ลหุปริวตฺตกํ วิวรณกาเล ภิตฺตึ อาหนติ ปิทหนกาเล ทฺวารพนฺธํ เตน อาหนเนน ภิตฺติ กมฺปติ ตโต มตฺติกา จลติ จลิตฺวา สิถิลา วา โหติ ปตติ วา ฯ เตนาห ภควา ยาว ทฺวารโกสา อคฺคลฏฺปนายาติ ฯ ตตฺถ กิญฺจาปิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=347&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7305&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7305&pagebreak=1#p347