บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๘๙.
ทวกมฺยตา นาม เกลิหสาธิปฺปายตา ฯ อิมสฺมึ จ สิกฺขาปเท ฐเปตฺวา ภิกฺขุํ ภิกฺขุนีอาทโย สพฺพสตฺตา อนุปสมฺปนฺนฏฺฐาเน ฐิตาติ เวทิตพฺพา ฯ {๓๕} อตฺถปุเรกฺขารสฺสาติ อาทีสุ ปาลิยา อตฺถํ วณฺณยนฺโต อตฺถปุเรกฺขาโร ฯ ปาลึ วาเจนฺโต ธมฺมปุเรกฺขาโร ฯ อนุสาสนิยํ ฐตฺวา อิทานิปิ จณฺฑาโลสิ ปาปํ มา อกาสิ มา ตโมตมปรายโน อโหสีติ อาทินา นเยน กเถนฺโต อนุสาสนีปุเรกฺขาโร นามาติ เวทิตพฺโพ ฯ เสสํ อุตฺตานเมวาติ ฯ ติสมุฏฺเฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ กริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ ทุพฺภาสิตาปตฺติ ปเนตฺถ วาจาจิตฺตโต สมุฏฺฐาติ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ อกุสลจิตฺตํ ทฺวิเวทนํ สุขา จ มชฺฌตฺตา จาติ ฯ โอมสวาทสิกฺขาปทํ ทุติยํ ฯ {๓๖} ตติยสิกฺขาปเท ฯ ภณฺฑนชาตานนฺติ สญฺชาตภณฺฑนานํ ฯ ภณฺฑนนฺติ กลหสฺส ปุพฺพภาโค ฯ อิมินา จ อิมินา จ อิทํ กตนฺติ เอวํ วุตฺเต เอวํ วกฺขามาติ อาทิกํ สกสกปกฺเข สมฺมนฺตนํ ฯ กลโหติ อาปตฺติคามิโก กายวาจาวีติกฺกโม ฯ วิวาโทติ วิคฺคาหิกกถา ฯ ตํ วิวาทํ อาปนฺนานํ วิวาทาปนฺนานํ ฯ เปสุญฺญนฺติ ปิสุณวาจํ ฯ ปิยภาวสฺส สุญฺญกรณวาจนฺติ วุตฺตํ โหติ ฯ {๓๗} ภิกฺขุเปสุญฺเญติ ภิกฺขูนํ เปสุญฺเญ ภิกฺขุโต สุตฺวา ภิกฺขุนา ภิกฺขุสฺส อุปสํหฏเปสุญฺเญติ อตฺโถ ฯ {๓๘} ทฺวีหิ อากาเรหีติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๘๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=289&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=6079&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=6079&modeTY=2&pagebreak=1#p289
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]