บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๓๓.
{๕๘๖} รูปิเย รูปิยสญฺญีติ เอตฺถ สพฺพํปิ ชาตรูปรชตญฺจ รูปิยสงฺคหเมว คตนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ รูปิเย เวมติโกติ สุวณฺณํ นุโข ขรปตฺตํ นุโขติ อาทินา นเยน สํสยชาโต ฯ รูปิเย อรูปิยสญฺญีติ สุวณฺณาทีสุ ขรปตฺตาทิสญฺญี ฯ อปิจ ปุญฺญกามา ราโชโรธาทโย ภตฺตขชฺชกคนฺธปิณฺฑาทีสุ ปกฺขิปิตฺวา หิรญฺญสุวณฺณํ เทนฺติ โจลภิกฺขาย จรนฺตานํ ทุสฺสนฺเต พทฺธกหาปณาทีหิเยว สทฺธึ โจลกานิ เทนฺติ ภิกฺขู ภตฺตาทิสญฺญาย วา โจลกสญฺญาย วา ปฏิคฺคณฺหนฺติ เอวํ รูปิเย อรูปิยสญฺญี รูปิยํ ปฏิคฺคณฺหาตีติ เวทิตพฺโพ ฯ ปฏิคฺคณฺหนฺเตน ปน อิมสฺมึ เคเห อิทํ ลทฺธนฺติ สลฺลกฺเขตพฺพํ ฯ เยน หิ อสติยา ทินฺนํ โหติ โส สตึ ปฏิลภิตฺวา ปุน อาคจฺฉติ ฯ อถสฺส วตฺตพฺพํ ตว โจลกํ ปสฺสาหีติ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมว ฯ สมุฏฺฐานาทีสุ ฉสฺสมุฏฺฐานํ สิยา กิริยา คหเณน อาปชฺชนโต สิยา อกิริยา ปฏิกฺเขปสฺส อกรณโต รูปิยอญฺญวาทกอุปสฺสุติสิกฺขาปทานิ หิ ตีณิ เอกปริจฺเฉทานิ โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ รูปิยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ {๕๘๗} เตน สมเยนาติ รูปิยสพฺโยหารสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ นานปฺปการกนฺติ กตากตาทิวเสน อเนกวิธํ ฯ รูปิยสพฺโยหารนฺติ ชาตรูปรชตปริวตฺตนํ ฯ สมาปชฺชนฺตีติ ปฏิคฺคหณสฺเสว ปฏิกฺขิตตฺตา ปฏิคฺคหิตปริวตฺตเน โทสํ อปสฺสนฺตา กโรนฺติ ฯ {๕๘๙} สีสูปคนฺติ อาทีสุเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๓๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=233&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=4892&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=4892&modeTY=2&pagebreak=1#p233
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]