บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๒๐.
อุปนิชฺฌายนฺตสฺส ทุกฺกฏเมว ฯ อนิวตฺถคามทาริกานํ นิมิตฺตํ อุปนิชฺฌายนฺตสฺส ปน กิเมว วตฺตพฺพํ ฯ ติรจฺฉานคตานมฺปิ นิมิตฺเต เอเสว นโย ฯ อิโตจีโตจ อวิโลเกตฺวา ปน ทิวสมฺปิ เอกปฺปโยเคน อุปนิชฺฌายนฺตสฺส เอกเมว ทุกฺกฏํ ฯ อิโตจีโตจ วิโลเกตฺวา ปุนปฺปุนํ อุปนิชฺฌายนฺตสฺส ปโยเค ปโยเค ทุกฺกฏํ ฯ อุมฺมีลนนิมีลนวเสน น กาตพฺโพ ฯ สหสา อุปนิชฺฌายิตฺวา ปุน ปฏิสงฺขา สํวเร ติฏฺฐโต อนาปตฺติ ฯ ตํ สํวรํ ปหาย ปุน อุปนิชฺฌายโต ทุกฺกฏเมว ฯ {๒๖๗} ตาลจฺฉิทฺทาทิวตฺถูนิ อุตฺตานตฺถาเนว ฯ นหานวตฺถูสุ เย อุทกโสตํ นิมิตฺเตน ปหรึสุ เตสํ อาปตฺติ วุตฺตา ฯ อุทญฺชลวตฺถูสุปิ เอเสว นโย ฯ เอตฺถ จ อุทญฺชลนฺติ อุทกจิกฺขลฺโล วุจฺจติ ฯ เอเตเนว อุปาเยน อิโต ปรานิ สพฺพาเนว อุทเก ธาวนาทิวตฺถูนิ เวทิตพฺพานิ ฯ อยํ ปน วิเสโส ปุปฺผาวลิยวตฺถูสุ ฯ สเจ นโมจนาธิปฺปายสฺส อนาปตฺติ ฯ กีฬนปจฺจยา ปน ทุกฺกฏํ โหตีติ ฯ สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย สุกฺกวิสฏฺฐิสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๒๖๙} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ กายสํสคฺคสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺรายํ อนุตฺตานปทวณฺณนา ฯ อรญฺเญ วิหรตีติ น อาเวณิเก อรญฺเญ เชตวนวิหารสฺเสว ปจฺจนฺเต เอกปสฺเส ฯ มชฺเฌ คพฺโภติ ตสฺส จสฺส วิหารสฺส มชฺเฌ คพฺโภ โหติ ฯ สมนฺตา ปริยาคาโรติ สมนฺตา ปนสฺส มณฺฑลมาลปริกฺเขโป โหติ ฯ โส กิร มชฺเฌ จตุรสฺสํ คพฺภํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=20&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=399&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=399&modeTY=2&pagebreak=1#p20
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]