ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๑๕๔.

ปฏิชานาติ ฯ สลากภตฺตาทินา อตฺตโน กมฺเมน คโตมฺหิ สา
ปน มยฺหํ นิสินฺนฏฺฐานํ อาคตาติ วทติ ฯ เสสเมตฺถาปิ
อุตฺตานาธิปฺปายเมว ฯ
     อยํ ปน สพฺพตฺถ วินิจฺฉโย เวทิตพฺโพ ฯ รโหนิสชฺชสฺสาโทติ
เมถุนธมฺมสนฺนิสฺสิตกิเลโส วุจฺจติ ฯ โย ภิกฺขุ เตนสฺสาเทน
มาตุคามสฺส สนฺติกํ คนฺตุกาโม อกฺขึ อญฺเชติ ทุกฺกฏํ ฯ นิวาสนํ
นิวาเสติ กายพนฺธนํ พนฺธติ จีวรํ ปารุปติ สพฺพตฺถ ปโยเค ปโยเค
ทุกฺกฏํ ฯ คจฺฉโต ปทวาเร ปทวาเร ทุกฺกฏํ ฯ คนฺตฺวา นิสีทติ
ทุกฺกฏเมว ฯ มาตุคาเม อาคนฺตฺวา นิสินฺนมตฺเต ปาจิตฺติยํ ฯ สเจ
สา อิตฺถี เกนจิเทว กรณีเยน อุฏฺฐาย ปุนปฺปุนํ นิสีทติ นิสชฺชาย
นิสชฺชาย ปาจิตฺติยํ ฯ ยํ สนฺธาย คโต สา น ทิฏฺฐา อญฺญา
อาคนฺตฺวา นิสีทติ อสฺสาเท อุปฺปนฺเน ปาจิตฺติยํ ฯ มหาปจฺจริยํ
ปน คมนกาลโต ปฏฺฐาย อสุทฺธจิตฺตตฺตา อาปตฺติเยวาติ วุตฺตํ ฯ
สเจ สมฺพหุลา อาคจฺฉนฺติ มาตุคามคณนาย ปาจิตฺติยานิ ฯ
สเจ อุฏฺฐาย อุฏฺฐาย ปุนปฺปุนํ นิสีทนฺติ นิสชฺชาคณนาย
ปาจิตฺติยานิ ฯ อนิยเมตฺวา ทิฏฺฐทิฏฺฐาย สทฺธึ รหสฺสาทํ กปฺเปสฺสามีติ
คนฺตฺวา นิสินฺนสฺสาปิ อาคตาคตานํ วเสน ปุนปฺปุนํ นิสชฺชาวเสน
จ วุตฺตนเยเนว อาปตฺติโย เวทิตพฺพา ฯ สเจปิ สุทฺธจิตฺเตน
คนฺตฺวา นิสินฺนสฺส สนฺติกํ อาคนฺตฺวา นิสินฺนาย อิตฺถิยา
รหสฺสาโท อุปฺปชฺชติ อนาปตฺติเยว ฯ สมุฏฺฐานาทีนิ
ปฐมปาราชิกสทิสาเนวาติ ฯ
                 ปฐมานิยตวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=154&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=3217&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=3217&modeTY=2&pagebreak=1#p154


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]