บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๑๒๕.
ขมตีติ ยํ โส กโรติ เอตํ อมฺหากํปิ รุจฺจติ ฯ สเมตายสฺมนฺตานํ สงฺเฆนาติ อายสฺมนฺตานํ จิตฺตํ สงฺเฆน สทฺธึ สเมตุ สมาคจฺฉตุ เอกีภาวํ ยาตูติ วุตฺตํ โหติ ฯ เสสเมตฺถ ปฐมสิกฺขาปเท วุตฺตนยตฺตา อุตฺตานตฺถตฺตา จ ปากฏเมว ฯ สมุฏฺฐานาทีนิปิ ปฐมสิกฺขาปทสทิสาเนวาติ ฯ ทุติยสงฺฆเภทสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๔๒๔} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ ทุพฺพจสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อนาจารํ อาจรตีติ อเนกปฺปการํ กายวจีทฺวารวีติกฺกมํ กโรติ ฯ กึ นุโข นามาติ วมฺภนวจนเมตํ ฯ อหํ โข นามาติ อุกฺกํสวจนํ ฯ ตุมฺเห วเทยฺยนฺติ อิทํ กโรถ อิทํ มา กโรถาติ อหํ ตุมฺเห วตฺตุํ อรหามีติ ทสฺเสติ ฯ กสฺมา อิติ เจ ฯ ยสฺมา อมฺหากํ พุทฺโธ ภควา กณฺฐกํ อารุยฺห มยา สทฺธึ นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิโตติ เอวมาทิมตฺถํ สนฺธายาห ฯ อมฺหากํ ธมฺโมติ วตฺวา ปุน อตฺตโน สนฺตกภาเว ยุตฺตึ ทสฺเสนฺโต อมฺหากํ อยฺยปุตฺเตน อยํ ธมฺโม อภิสมิโตติ อาห ฯ ยสฺมา อมฺหากํ อยฺยปุตฺเตน จตุสจฺจธมฺโม ปฏิวิทฺโธ ตสฺมา ธมฺโมปิ อมฺหากนฺติ วุตฺตํ โหติ ฯ สงฺฆํ ปน อตฺตโน เวริปกฺเข ฐิตํ มญฺญมาโน อมฺหากํ สงฺโฆติ น วทติ ฯ อุปมํ ปน วตฺวา สงฺฆํ อปสาเทตุกาโม เสยฺยถาปิ นามาติ อาทิมาห ฯ ติณกฏฺฐปณฺณสฏนฺติ ตตฺถ ตตฺถ ปติตปติตํ ติณกฏฺฐปณฺณํ ฯ อถวา ติณญฺจ นิสฺสารกํ ลหุกํ กฏฺฐญฺจาติ ติณกฏฺฐํ ฯ ปณฺณสฏนฺติ ปุราณปณฺณํ ฯ อุสฺสาเทยฺยาติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๒๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=125&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=2626&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=2626&modeTY=2&pagebreak=1#p125
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]