บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๑๐๗.
เวทิตพฺโพ ฯ น หิ โกจิ อโนกาโส นาม นตฺถิ ยโมกาสํ กาเรตฺวา อาปตฺตึ อาปชฺชติ โอกาสํ ปน อกาเรตฺวา อาปชฺชตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ สมุฏฺานาทีสุ ติสมุฏฺานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺาติ กิริยา สญฺาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ ปมทุฏฺโทสสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺิตา ฯ {๓๙๑} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ ทุติยทุฏฺโทสสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ หนฺท มยํ อาวุโส อิมํ ฉกลกํ ทพฺพํ มลฺลปุตฺตํ นาม กโรมาติ เต กิร ปมวตฺถุสฺมึ อตฺตโน มโนรถํ สมฺปาเทตุํ อสกฺโกนฺตา ลทฺธนิคฺคหา วิฆาตปฺปตฺตา อิทานิ ชานิสฺสามาติ ตาทิสํ วตฺถุํ ปริเยสมานา วิจรนฺติ ฯ อเถกทิวสํ ทิสฺวา ตุฏฺา อญฺมญฺ โอโลเกตฺวา เอวมาหํสุ หนฺท มยํ อาวุโส อิมํ ฉกลกํ ทพฺพํ มลฺลปุตฺตํ นาม กโรมาติ ฯ ทพฺโพ มลฺลปุตฺโต นาม อยนฺติ เอวมสฺส นามํ กโรมาติ วุตฺตํ โหติ ฯ เอส นโย เมตฺติยนฺนาม ภิกฺขุนินฺติ เอตฺถาปิ ฯ เต ภิกฺขู เมตฺติยภุมฺมชเก ภิกฺขู อนุยุญฺชึสูติ เอวํ อนุยุญฺชึสุ อาวุโส กุหึ ตุมฺเหหิ ทพฺโพ มลฺลปุตฺโต นาม เมตฺติยาย ภิกฺขุนิยา สทฺธึ ทิฏฺโติ ฯ คิชฺฌกูฏปพฺพตปาเท ฯ กาย เวลาย ฯ ภิกฺขาจารคมนเวลาย ฯ อาวุโส ทพฺพ อิเม เอวํ วเทนฺติ ตฺวํ ตทา กุหินฺติ ฯ เวฬุวเน ภตฺตานิ อุทฺทิสามีติ ฯ ตว ตาย เวลาย เวฬุวเน อตฺถิภาวํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๐๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=107&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=2241&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=2241&pagebreak=1#p107
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]