ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ขุทฺทก.อ. (ปรมตฺถโช.)

หน้าที่ ๕๗.

         ตตฺถ ยถา อกฺขอพฺภญฺชนเตลํ  ๑- น ชานาติ "อหํ อกฺขํ อพฺภญฺชิตฺวา
ฐิตนฺ"ติ, นปิ อกฺโข ชานาติ  "มํ เตลํ อพฺภญฺชิตฺวา ฐิตนฺ"ติ, เอวเมว น
ลสิกา ชานาติ "อหํ อสีติสตสนฺธิโย อพฺภญฺชิตฺวา ฐิตา"ติ, นปิ อสีติสตสนฺธิโย
ชานนฺติ  "ลสิกา อเมฺห อพฺภญฺชิตฺวา ฐิตา"ติ. อาโภคปจฺจเวกฺขณวิรหิตา หิ เอเต
ธมฺมา ฯเปฯ น ปุคฺคโลติ. ปริจฺเฉทโต ลสิกา ลสิกภาเคน ปริจฺฉินฺนาติ
ววตฺถเปติ. อยเมติสฺสา สภาคปริจฺเฉโท, วิสภาคปริจฺเฉโท ปน เกสสทิโส เอวาติ.
เอวํ ลสิกํ วณฺณาทิโต ววตฺถเปติ.
         ตโต ปรํ อนฺโตสรีเร มุตฺตํ วณฺณโต มาสขาโรทกวณฺณนฺติ ววตฺถเปติ.
สณฺฐานโต อุทกํ ปูเรตฺวา อโธมุขฐปิตอุทกกุมฺภอพฺภนฺตรคตอุทกสณฺฐานํ. ทิสโต
เหฏฺฐิมาย ทิสาย ชาตํ. โอกาสโต วตฺถิสฺสพฺภนฺตเร ฐิตนฺติ. วตฺถิ นาม วตฺถิปุโฏ
วุจฺจติ, ยตฺถ เสยฺยถาปิ นาม จนฺทนิกาย ปกฺขิตฺเต อโธมุเข  ๒- เปลาฆฏเก  ๓-
จนฺทนิการโส ปวิสติ, น จสฺส ปวิสนมคฺโค ปญฺญายติ, เอวเมว สรีรโต มุตฺตํ
ปวิสติ, น จสฺส ปวิสนมคฺโค ปญฺญายติ นิกฺขมนมคฺโค เอว ตุ ปากโฏ โหติ,
ยมฺปิ จ มุตฺตภริเต "ปสฺสาวํ กโรมา"ติ สตฺตานํ อายูหนํ โหติ. ตตฺถ ยถา
จนฺทนิกาย ปกฺขิตฺเต อโธมุเข เปลาฆฏเก ฐิโต จนฺทนิการโส น ชานาติ
"อหํ อโธมุเข เปลาฆฏเก ฐิโต"ติ, นปิ อโธมุโข เปลาฆฏโก ชานาติ "มยิ
จนฺทนิการโส ฐิโต"ติ, เอวเมว น มุตฺตํ ชานาติ "อหํ วตฺถิมฺหิ ฐิตนฺ"ติ
นปิ วตฺถิ ชานาติ "มยิ มุตฺตํ ฐิตนฺ"ติ. อาโภคปจฺจเวกฺขณวิรหิตา หิ เอเต
ธมฺมา ฯเปฯ น ปุคฺคโลติ.  ๔- ปริจฺเฉทโต มุตฺตํ มุตฺตภาเคน  ๔- ปริจฺฉินฺนนฺติ
ววตฺถเปติ. อยเมตสฺส สภาคปริจฺเฉโท, วิสภาคปริจฺเฉโท ปน เกสสทิโส เอวาติ
เอวํ มุตฺตํ วณฺณาทิโต ววตฺถเปติ. เอวมยมิมํ ทฺวตฺตึสาการํ วณฺณาทิโต ววตฺถเปติ.
         ตสฺเสวมิมํ ทฺวตฺตึสาการํ วณฺณาทิวเสน ววตฺถเปนฺตสฺส ตํ  ตํ
ภาวนานุโยคํ อาคมฺม เกสาทโย ปคุณา โหนฺติ, โกฏฺฐาสภาเวน อุปฏฺฐหนฺติ.
ยโต  ๕- จสฺส เต ปคุณา โหนฺติ,  ๕-  ตโต ปภุติ เสยฺยถาปิ นาม จกฺขุมโต
ปุริสสฺส ทฺวตฺตึสวณฺณานํ ปุปฺผานํ เอกสุตฺตคณฺฐิตมาลํ โอโลเกนฺตสฺส สพฺพปุปฺผานิ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม., อิ. อพฺภนฺชนเตลํ   ฉ.ม. อมุเข เอวมุปริปิ.  ฉ.ม. เปฬาฆเฏ, เอวมุปริปิ
@อิ. เปฬาฆฏเก.  ๔-๔ ฉ.ม., อิ. ปริจฺเฉทโต วตฺถิอพฺภนฺตเรน เจว มุตฺตภาเคน
@๕-๕ ฉ.ม., อิ. ยโต...โหนฺตีติ ปาโฐ น ทิสฺสติ.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=17&page=57&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=17&A=1471&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=17&A=1471&modeTY=2&pagebreak=1#p57


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]