อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๖๖.

วุตฺเตปิ "อุปริ อตฺโถ อตฺถี"ติ ชานาติ. อุภโต เปตฺวา มชฺเฌ อตฺเถ วุตฺเต "อุภโต อตฺโถ อตฺถี"ติ ชานาติ. มชฺเฌ อตฺถํ เปตฺวา อุภโตภาเคสุ อตฺเถสุ วุตฺเตสุ ^๑- "มชฺเฌ อตฺโถ อตฺถี"ติ ชานาติ. ธมฺมปุพฺพาปราทีสุปิ เอเสว นโย. อนุสนฺธิปุพฺพาปเร ปน สีลํ อาทึ กตฺวา อารทฺเธ สุตฺตนฺเต มตฺถเก ฉสุ อภิญฺาสุ อาคตาสุ "ยถานุสนฺธึ ยถานุปทจฺเฉทํ ^๒- สุตฺตนฺโต คโต"ติ ชานาติ. ทิฏฺิวเสน อารทฺเธ อุปริ สจฺเจสุ อาคเตสุปิ "ยถานุสนฺธินา คโต"ติ ชานาติ. กลหภณฺฑนวเสน อารทฺเธ อุปริ สารณียธมฺเมสุ อาคเตสุปิ, ทฺวตฺตึสติรจฺฉานกถา- วเสน อารทฺเธ อุปริ ทสกถาวตฺถูสุ ^๓- อาคเตสุปิ "ยถานุสนฺธินา คโต"ติ ชานาตีติ. ๑๐. ภทฺทชิสุตฺตวณฺณนา [๑๗๐] ทสเม อภิภูติ อภิภวิตฺวา ิโต เชฏฺโก. อนภิภูโตติ อญฺเหิ อนภิภูโต. อญฺทตฺถูติ เอกํสวจเน นิปาโต. ทสฺสนวเสน ทโส, สพฺพํ ปสฺสตีติ อธิปฺปาโย. วสวตฺตีติ สพฺพํ ชนํ วเส วตฺเตติ. ยถา ปสฺสโตติ อิฏฺารมฺมณํ วา โหตุ อนิฏฺารมฺมณํ วา, เยนากาเรน ตํ ปสฺสนฺตสฺส. อนนฺตรา อาสวานํ ขโย โหตีติ อนนฺตราเยว อรหตฺตํ อุปฺปชฺชติ. ยถา สุณโตติ เอตฺถาปิ เอเสว นโย. อถวา ยํ จกฺขุนา รูปํ ทิสฺวา นิรนฺตรเมว วิปสฺสนํ ปฏฺเปตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณาติ, ตํ ตสฺส อรหตฺตํ จกฺขุวิญฺาณานนฺตรํ นาม โหติ. ตํ สนฺธาย วุตฺตํ อิทํ ทสฺสนานํ อคฺคนฺติ. ทุติเยปิ ^๔- เอเสว นโย. ยถา สุขิตสฺสาติ เยน มคฺคสุเขน สุขิตสฺส. อนนฺตรา อาสวานํ ขโย โหตีติ สมนนฺตรเมว อรหตฺตํ อุปฺปชฺชติ. อิทํ สุขานํ อคฺคนฺติ อิทํ มคฺคสุขํ สุขานํ อุตฺตมํ. ยถาสญฺิสฺสาติ อิธาปิ มคฺคสญฺา อธิปฺเปตา. ยถาภูตสฺสาติ ยสฺมึ ภเว ยสฺมึ อตฺตภาเว ิตสฺส. อนนฺตราติ อนนฺตราเยน อรหตฺตํ อุปฺปนฺนํ. ^๕- @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อตฺเถ วุตฺเต ^๒ สี. ยถานุปริจฺเฉทํ, ฉ.ม. ยถาปริจฺเฉทํ @^๓ องฺ.ทสก. ๒๔/๖๙/๑๐๒ ปมกถาวตฺถุสุตฺต, ขุ.อุ. ๒๕/๓๑/๑๓๙ เมฆิยสุตฺต @^๔ ฉ.ม. ทุติยปเทปิ ^๕ ฉ.ม. อุปฺปชฺชติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=66&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=1469&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=1469&pagebreak=1#p66