อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๓๘.

ทุติยปเทปิ เอเสว นโย. อชฺโฌตฺถรตีติ อวตฺถรติ. วินิเวเฐตฺวา วินิโมเจตฺวาติ
คหิตฏฺฐานโต ตสฺสา หตฺถํ วินิพฺเพเฐตฺวา เจว โมเจตฺวา จ. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถ-
เมวาติ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ.
                      ๖. ทุติยโยธาชีวสุตฺตวณฺณนา
     [๗๖] ฉฏฺเฐ อสิจมฺมํ คเหตฺวาติ อสึ จ จมฺมํ จ คเหตฺวา. ธนุกลาปํ
สนฺนยฺหิตฺวาติ ธนุญฺจ สรกลาปญฺจ สนฺนยฺหิตฺวา. วิยุฬฺหนฺติ ยุทฺธสนฺนิเวสวเสน
ฐิตํ. ๑- สงฺคามํ โอตรตีติ มหายุทฺธํ โอตรติ. อุสฺสหติ วายมตีติ อุสฺสาหญฺจ
วายามญฺจ กโรติ. หนนฺตีติ ฆาเตนฺติ. ปริยาเทนฺตีติ ปริยาทยนฺติ. ๒-
อุปลิกฺขนฺตีติ วิชฺฌนฺติ. อปเนนฺตีติ สกเสนํ คเหตฺวา คจฺฉนฺติ. อปเนตฺวา ญาตกานํ
เนนฺตีติ สกเสนํ เนตฺวา ตโต ญาตกานํ สนฺติกํ เนนฺติ. นียมาโนติ อตฺตโน เคหํ วา
เสสญาตกสนฺติกํ วา นียมาโน. อุปฏฺฐหนฺติ ปริจรนฺตีติ ปหารโสธนวณกปฺปนาทีนิ
กโรนฺตา ชคฺคนฺติ โคปยนฺติ.
     อรกฺขิเตเนว กาเยนาติ อรกฺขิเตน กายทฺวาเรน. อรกฺขิตาย วาจายาติ
อรกฺขิเตน วจีทฺวาเรน. อรกฺขิเตน จิตฺเตนาติ อรกฺขิเตน มโนทฺวาเรน. อนุปฏฺฐิตาย
สติยาติ สตึ สูปฏฺฐิตํ อกตฺวา. อสํวุเตหิ อินฺทฺริเยหีติ มนจฺฉฏฺเฐหิ
อินฺทฺริเยหิ อปิหิเตหิ อโคปิเตหิ. ราโค จิตฺตํ อนุทฺธํเสตีติ ราโค อุปฺปชฺชมาโนว
สมถวิปสฺสนาจิตฺตํ ธํเสติ, ทูเร ขิปติ. ราคปริยุฏฺฐิโตมฺหิ อาวุโส ราคปเรโตติ อหํ
อาวุโส ราเคน รตฺโต, ราเคน อนุคโต.
     อฏฺฐิกงฺกลูปมาติอาทีสุ อฏฺฐิกงฺกลูปมา อปฺปสฺสาทฏฺเฐน. มํสเปสูปมา
พหุสาธารณฏฺเฐน. ติณุกฺกูปมา อนุทหนฏฺเฐน. องฺคารกาสูปมา มหาภิตาปฏฺเฐน.
สุปินกูปมา อิตฺตรปจฺจุปฏฺฐานฏฺเฐน. ยาจิตกูปมา ตาวกาลิกฏฺเฐน. รุกฺขผลูปมา
สพฺพงฺคปจฺจงฺคปลิภญฺชนฏฺเฐน. อสิสูนูปมา อธิกุฏฺฏนฏฺเฐน. สตฺติสูลูปมา
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. วิยูฬฺหนฺติ ยุทฺธสนฺนิเวสเวเสน ฐิตํ  ๒ สี. ปริยาเทนฺตีติ ปริยาทิยนฺติ,
@ฉ.ม. ปริยาทาเปนฺตีติ ปริยาปาทยนฺติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=38&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=856&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=856&modeTY=2&pagebreak=1#p38