ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๓๐.

                         ๕. มาตาสุตฺตวณฺณนา
     [๕๕] ปญฺจเม ปริยาทาย ติฏฺฐตีติ ปริยาทิยิตฺวา คเหตฺวา เขเปตฺวา
ติฏฺฐติ. อุคฺฆาติตาติ ๑- อุทฺธุมาตา.
     อสิหตฺเถนาติ สีสจฺเฉทนตฺถาย อสึ อาทาย อาคเตนาปิ. ปิสาเจนาติ ขาทิตุํ
อาคตยกฺเขนาปิ. อาสทฺเทติ ๒- ฆฏฺเฏยฺย. มญฺชุนาติ มุทุเกน. กาโมฆวุฬฺหานนฺติ
กาโมเฆน วุฬฺหานํ กฑฺฒิตานํ. กาลํ คตึ ภวาภวนฺติ วฏฺฏกาลํ คติญฺจ
ปุนปฺปุนพฺภเว จ. ปุรกฺขตาติ ปุเรจาริกา ปุรโต กตาเยว. ๓- เย จ กาเม
ปริญฺญายาติ เย ปณฺฑิตา ทุวิเธปิ กาเม ตีหิ ปริญฺญาหิ ปริชานิตฺวา. จรนฺติ
อกุโตภยาติ ขีณาสวานํ กุโตภยํ ๔- นาม นตฺถิ, ตสฺมา เต อกุโตภยา หุตฺวา
จรนฺติ. ปารคตาติ ๕- ปารํ วุจฺจติ นิพฺพานํ, ตํ อุปคตา, สจฺฉิกตฺวา ฐิตาติ อตฺโถ.
อาสวกฺขยนฺติ อรหตฺตํ. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏเมว กเถตฺวา คาถาสุ วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ.
                        ๖. อุปชฺฌายสุตฺตวณฺณนา
     [๕๖] ฉฏฺเฐ มธุรกชาโตติ สญฺชาตครุภาโว. ทิสา จ เม น ปกฺขายนฺตีติ
จตสฺโส ทิสา จ อนุทิสา จ มยฺหํ น อุปฏฺฐหนฺตีติ วทติ. ธมฺมา จ มํ
นปฺปฏิกนฺตีติ สมถวิปสฺสนาธมฺมาปิ เม น อุปฏฺฐหนฺติ. อนภิรโต จ พฺรหฺมจริยํ
จรามีติ อุกฺกณฺฐิโต หุตฺวา พฺรหฺมจริยวาสํ วสามิ. เยน ภควา เตนุปสงฺกมีติ
ตสฺส กถํ สุตฺวา "พุทฺธเวเนยฺยปุคฺคโล อยนฺ"ติ ตํ การณํ ภควโต อาโรเจตุํ
อุปสงฺกมิ. อวิปสฺสกสฺส กุสลานํ ธมฺมานนฺติ กุสเล ธมฺเม อวิปสฺสนฺตสฺส,
อเนสนฺตสฺส อคเวสนฺตสฺสาติ อตฺโถ. โพธิปกฺขิกานนฺติ ๖- สติปฏฺฐานาทีนํ
สตฺตตึสธมฺมานํ.
@เชิงอรรถ:  สี.  อุคฺฆานิตาติ   ฉ.ม.  อาสีเทติ   ฉ.ม. คตาเยว
@ ฉ.ม. กุโตจิ ภยํ   ฉ.ม. ปารงฺคตาติ   ฉ.ม. โพธิปกฺขิยานํ ธมฺมานนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=30&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=669&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=669&modeTY=2&pagebreak=1#p30


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]