อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๔๔.

เต น โหนฺตีติ อยํ นโย เวทิตพฺโพ. อิเม วุจฺจนฺตีติ อิเม กามาสวาทโย อาสวา อิมาย โลกุตฺตราย โพชฺฌงฺคภาวนาย ปหาตพฺพาติ วุจฺจนฺติ. () ^๑- ๕. ทารุกมฺมิกสุตฺตวณฺณนา [๕๙] ปญฺจเม ทารุกมฺมิโกติ ทารุวิกฺกเยน ปวตฺติตาชีโว เอโก อุปาสโก. กาสิกจนฺทนนฺติ สณฺหจนฺทนํ. องฺเคนาติ อคุณงฺเคน, สุกฺกปกฺเข คุณงฺเคน. เนมนฺตนิโกติ นิมนฺตนํ คณฺหนโก. สํเฆ ทานานิ ทสฺสามีติ ภิกฺขุสํฆสฺส ทสฺสามิ. โส เอวํ วตฺวา สตฺถารํ อภิวาเทตฺวา ปกฺกามิ. อถสฺส อปรภาเค ปญฺจสตา กุลุปกภิกฺขู คิหิภาวํ ปาปุณึสุ. โส "กุลุปกภิกฺขู เต วิพฺภนฺตา"ติ วุตฺเต "กึ เอตฺถ มยฺหนฺ"ติ วตฺวา จิตฺตุปฺปาทเวมตฺตมตฺตมฺปิ น อกาสิ. อิทํ สนฺธาย สตฺถา สํเฆ เต ทานํ ททโต จิตฺตํ ปสีทิสฺสตีติ อาห. ๖. หตฺถิสาริปุตฺตสุตฺตวณฺณนา [๖๐] ฉฏฺเฐ อภิธมฺมกถนฺติ อภิธมฺมมิสฺสกํ กถํ. กถํ โอปาเตตีติ เตสํ กถํ วิจฺฉินฺทิตฺวา อตฺตโน กถํ กเถติ. เถรานํ ภิกฺขูนนฺติ กรณตฺเถ สามิวจนํ, เถเรหิ ภิกฺขูหิ สทฺธินฺติ อตฺโถ. ยา จ เถรานํ อภิธมฺมกถา, ตํ อยํปิ กเถตุํ สกฺโกตีติ อตฺโถ. เจโตปริยายนฺติ จิตฺตวารํ. อิธาติ อิมสฺมึ โลเก. โสรตโสรโตติ สูรโต วิย สูรโต, โสรจฺจสมนฺนาคโต วิยาติ อตฺโถ. นิวาตนิวาโตติ นิวาโต วิย นิวาโต, นิวาตวุตฺติ วิยาติ อตฺโถ. อุปสนฺตูปสนฺโตติ อุปสนฺโต วิย อุปสนฺโต. วปกสฺสเตว สตฺถาราติ สตฺถุ สนฺติกา อปคจฺฉติ. สํสฏฺฐสฺสาติ ปญฺจหิ สํสคฺเคหิ สํสฏฺฐสฺส. วิสฺสฏฺฐสฺสาติ วิสฺสชฺชิตสฺส. ปากฏสฺสาติ ปากฏินฺทฺริยสฺส. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อิเมหิ ฉหากาเรหิ ปหีนาสวํ ภิกฺขุํ โถเมนฺโต ยโต โข @ภิกฺขเวติอาทิมาห. ตตฺถ ยโตติ สามิวจเน โต-กาโร, ยสฺสาติ วุตฺตํ โหติ. โปราณา @ปน ยมฺหิ กาเลติ วณฺณยนฺติ. เย อาสวา สํวรา ปหาตพฺพา, เต สํวรา ปหีนา โหนฺตีติ @เย อาสวา สํวเรน ปหาตพฺพา, เต สํวเรเนว ปหีนา โหนฺติ, น อปฺปหีเนสุเยว @ปหีนสญฺญี โหตีติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=144&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=3249&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=3249&modeTY=2&pagebreak=1#p144