อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๔.

ปติฏฺาติ. ทุคฺคติภยํ ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส อชฺฌตฺตํ หิริ สมุฏฺาติ, สาสฺส ตีสุ ทฺวาเรสุ สํวรํ ชเนติ, ตีสุ ทฺวาเรสุ สํวโร จตุปาริสุทฺธิสีลํ โหติ. โส ตสฺมึ สีเล ปติฏฺาย วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา อคฺคผเล ปติฏฺาติ. ๒. อูมิภยสุตฺตวณฺณนา [๑๒๒] ทุติเย อุทโกโรหนฺตสฺสาติ อุทกํ โอตรนฺตสฺส. ปาฏิกงฺขิตพฺพานีติ อิจฺฉิตพฺพานิ. สุสุกาภยนฺติ จณฺฑมจฺฉภยํ. มุขาวรณํ มญฺเ กโรนฺตีติ มุขปิทหนํ วิย กโรนฺติ. โอทริกตฺตสฺสาติ มโหทรตาย มหคฺฆสภาวสฺส. อรกฺขิเตเนว กาเยนาติอาทีสุ กายทฺวาเร ติวิธสฺส สํวรสฺส อภาวโต อรกฺขิเตน กาเยน. วจีทฺวาเร จตุพฺพิธสฺส สํวรสฺส อภาวโต อรกฺขิตาย วาจาย. ๓. ปมนานากรณสุตฺตวณฺณนา [๑๒๓] ตติเย ตทสฺสาเทตีติ ตํ ฌานํ สุขสฺสาเทน อสฺสาเทติ. นิกาเมตีติ ปตฺเถติ. วิตฺตึ อาปชฺชตีติ ตุฏฺึ อาปชฺชติ. ตทธิมุตฺโตติ ตสฺมึ อธิมุตฺโต, ตํ วา อธิมุตฺโต. ตพฺพหุลวิหารีติ เตน ฌาเนน พหุลํ วิหรนฺโต. ^๑- สหพฺยตํ อุปปชฺชตีติ สหภาวํ คจฺฉติ, ตตฺถ นิพฺพตฺตตีติ อตฺโถ. กปฺโป อายุปฺปมาณนฺติ เอตฺถ ปมชฺฌานํ อตฺถิ หีนํ, อตฺถิ มชฺฌิมํ, อตฺถิ ปณีตํ. ตตฺถ หีเนน อุปฺปนฺนานํ กปฺปสฺส ตติโย โกฏฺาโส อายุปฺปมาณํ, มชฺฌิเมน อุปฑฺฒกปฺโป, ปณีเตน กปฺโป ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. นิรยมฺปิ คจฺฉตีติ นิรยคมนียสฺส กมฺมสฺส อปฺปหีนตฺตา อปราปรํ คจฺฉติ, น อนฺตรเมว. ตสฺมึเยว ภเว ปรินิพฺพายตีติ ตสฺมึเยว รูปภเว ตฺวา ปรินิพฺพายติ, น เหฏฺา โอตรติ. ยทิทํ คติยา อุปปตฺติยา สตีติ ยํ อิทํ คติยา จ อุปปตฺติยา @เชิงอรรถ: ^๑ ม. วิหรติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๗๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=374&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8618&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8618&pagebreak=1#p374