ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๓๕๔.

     อริยธมฺเม ิโตติ ปญฺจสีลธมฺเม ปติฏฺิโต. เปจฺจ สคฺเค ปโมทตีติ ปรโลกํ
คนฺตฺวา ยตฺถ สคฺเค ปฏิสนฺธึ คณฺหาติ, ตตฺถ โมทติ. โสตาปนฺนสกทาคามิโน
วา โหนฺตุ อนาคามี ๑- วา สพฺเพสํ อยํ ปฏิปทา ลพฺภเตวาติ.
                        ๒. อานณฺยสุตฺตวณฺณนา
     [๖๒] ทุติเย อธิคมนียานีติ ปตฺตพฺพานิ. กามโภคินาติ วตฺถุ กาเม จ
กิเลสกาเม จ ปริภุญฺชนฺเตน. อตฺถิสุขาทีสุ อตฺถีติ อุปฺปชฺชนกสุขํ อตฺถิสุขํ นาม.
โภเค ปริภุญฺชนฺตสฺส ๒- อุปฺปชฺชนกสุขํ โภคสุขํ นาม. อนโณสฺมีติ อุปฺปชฺชนกสุขํ
อนณฺยสุขํ นาม. นิทฺโทโส อนวชฺโชสฺมีติ อุปฺปชฺชนกสุขํ อนวชฺชสุขํ นาม.
     ภุญฺชนฺติ ภุญฺชมาโน. ปญฺา วิปสฺสตีติ ปญฺาย วิปสฺสติ. อุโภ ภาเคติ
เทฺว โกฏฺาเส, เหฏฺิมานิ ตีณิ เอกํ โกฏฺาสํ, อนวชฺชสุขํ เอกํ โกฏฺาสนฺติ
เอวํ ปญฺาย สมฺปสฺสมาโน เทฺว โกฏฺาเส ชานาตีติ อตฺโถ. อนวชฺชสุขสฺเสตนฺติ
เอตํ ติวิธมฺปิ สุขํ อนวชฺชสุขสฺส โสฬสึ กลํ นาคฺฆตีติ.
                         ๓. พฺรหฺมสุตฺตวณฺณนา
     [๖๓] ตติยํ ติกนิปาเต วณฺณิตเมว. สปุพฺพเทวตานีติ ปทมตฺตเมว
เอตฺถ วิเสโส. จตุตฺเถ สพฺพํ อุตฺตานเมว.
                          ๕. รูปสุตฺตวณฺณนา
     [๖๕] ปญฺจเม รูเป ปมาณํ คเหตฺวา ปสนฺโน รูปปฺปมาโณ นาม.
รูปปฺปสนฺโน ตสฺเสว อตฺถเววจนํ. ๓- โฆเส ปมาณํ คเหตฺวา ปสนฺโน โฆสปฺปมาโณ
@เชิงอรรถ:  สี. อนาคามีติ, ม. อนาคามิโน        ม. ปริภุญฺชนฺเตน
@ ฉ.ม. อตฺถวจนํ. เอวมุปริปิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=354&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=8189&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=8189&pagebreak=1#p354


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]